Otton II (cesarz rzymski)
Z Wikipedii
Otton II (ur. 955, zm. 7 grudnia 983 w Rzymie), król niemiecki 961-983, cesarz rzymski od 967 - 983, syn Ottona I i Adelajdy.
Jego koronacja odbyła się gdy miał 6 lat co było próbą stworzenia przez jego ojca monarchii dziedzicznej. W chwili śmierci ojca Otton II miał 18 lat. Przez 7 pierwszych lat swych rządów walczył z niemieckimi książętami o utrzymanie niemieckiej korony. Kłopoty z utrzymaniem niemieckiej korony sprawiły, że dopiero w 980 Otton II udał się do Italii, by poświęcić się sprawom włoskim i sięgnąć po koronę rzymską. Usiłował podporządkować sobie południową część Włoch, leżąca poza Państwem Kościelnym, lecz w walce z Saracenami poniósł w roku 982 klęskę w Kalabrii w bitwie pod Cotrone. Jego żoną była księżniczka bizantyjska Teofano, zaś jego wnuczką była Rycheza - królowa Polski, żona Mieszka II.
W 983 zjazd państwowy wyraził zgodę na wyniesienie do godności współkróla trzyletniego wówczas Ottona III.
Poprzednik Otton I |
król Niemiec 961-983 |
Następca Otton III |
Poprzednik Otton I |
cesarz rzymski 967-983 |
Następca Otton III |