Oswald Kaduk
Z Wikipedii
Oswald Kaduk ps. Teufel (ur. 26 sierpnia 1906, zm. 1997) - zbrodniarz hitlerowski, członek załogi obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau i SS-Unterscharführer.
Urodził się w Königshütte (obecnie Chorzów w Polsce), w 1939 wstąpił do SS, a rok później przydzielono go do Waffen-SS. Początkowo walczył na Froncie Wschodnim, następnie w 1941 został skierowany do Auschwitz, gdzie pełnił służbę w rewirze (szpitalu obozowym). Kaduk stopniowo awansował w obozowej hierarchii, zostając najpierw Blockführerem (kierownikiem bloku), a następnie Rapportführerem (oficerem raportowym, odpowiedzialnym za apele więźniów). Był jednym z najokrutniejszych esesmanów, którzy pełnili służbę w Auschwitz. Zwłaszcza pod wpływem alkoholu, stosował najwymyślniejsze tortury i kary wobec więźniów. Dokonywał rozlicznych egzekucji i brał udział w mordowaniu Żydów w komorach gazowych Brzezinki. Otrzymał od więźniów pseudonim "diabeł".
Po upadku III Rzeszy, Kaduk początkowo pracował w cukrowni w Löbau, lecz w grudniu 1946 został rozpoznany przez byłego więźnia Oświęcimia. Aresztowano go i radziecki Trybunał Wojskowy skazał Kaduka w sierpniu 1947 na karę 25 lat pozbawienia wolności. Zwolniony został w 1956 i powrócił do RFN (gdzie pracował jako pielęgniarz). Już jednak w 1959 aresztowała go zachodnioniemiecka policja w Berlinie. W 1963 Kaduk zasiadł na ławie oskarżonych w drugim procesie oświęcimskim, który toczył się przed sądem we Frankfurcie nad Menem. 19 sierpnia 1965, wobec udowodnienia mu bezpośredniego zabójstwa 10 osób i udziału w zamordowaniu kolejnego 1000 ludzi, skazano go na dożywocie (najwyższy wymiar kary). Zwolniony z więzienia ze względu na stan zdrowia w 1989. Zmarł w 1997.