Omar Sivori

Z Wikipedii

Enrique Omar Sivori (ur. 2 października 1935 w San Nicolas, zm. 17 lutego 2005) – argentyński piłkarz i trener. Zdobywca Złotej Piłki w 1961. Uczestnik MŚ 62. Reprezentował barwy dwóch krajów, Argentyny i Włoch.

[edytuj] Argentyna

Sivori rozpoczynał ligową karierę w Club Atlético River Plate w 1954. Zdobył z tym klubem mistrzostwo Argentyny w latach 1955 i 1956, będąc mózgiem jak i najlepszym strzelcem zespołu.

W reprezentacji Argentyny w latach 1956-1957 rozegrał 18 spotkań i strzelił 9 bramek, w 1957 walnie przyczyniając się do zwycięstwa Argentyńczyków w rozgrywanym w Peru turnieju Copa America.

[edytuj] Włochy

Wkrótce po tym turnieju Sivori został kupiony przez Juventus Turyn, z miejsca stając się liderem tej drużyny. W Italii trzykrotnie zdobywał mistrzostwo kraju (1958, 1960, 1961), a dwukrotnie Puchar Włoch (1959, 1960). W 1959 został królem strzelców Serie A.

Po otrzymaniu nowego obywatelstwa, Sivori rozegrał 9 meczów w reprezentacji Włoch, strzelając w nich 8 goli (1961-62). Dzięki paszportowi jednego z europejskich państw, mógł wygrać plebiscyt tygodnika France Football na najlepszego piłkarza Europy w 1961. Znalazł się także w kadrze Włoch na MŚ 62 i rozegrał w chilijskim turnieju 2 spotkania.

W 1965 roku odszedł do Napoli i w klubie tym zakończył karierę piłkarską w 1968.

[edytuj] Praca trenerska

Po 10 latach gry we Włoszech, Sivori wrócił do ojczyzny i rozpoczął karierę trenerską. Prowadził Rosario Central, swoje River Plate, a następnie młodzieżową i pierwszą reprezentację Argentyny. Jako selekcjoner wygrał eliminacje do MŚ 74, jednak na turniej finałowy, po kłótniach z działaczami, już nie pojechał.