OLED

Z Wikipedii

OLED (z ang. Organic Light-Emitting Diode) to organiczne wyświetlacze elektroluminescencyjne wytwarzane w technologii materiałów emitujących światło LED oparte na związkach organicznych.

Historycznie pierwszym związkiem organicznym, w którym odkryto zjawisko emisji światła pod wpływem przyłożenia napięcia elektrycznego, był polifenylenowinylen; odkrycia tego dokonano w roku 1989 w laboratorium Uniwersytetu Cambridge.

OLED oznacza także klasę wyświetlaczy graficznych, opartych na tej technologii. Wyświetlacze tego typu charakteryzują się dość prostą metodą produkcji – warstwa organiczna, składająca się z pikseli-diod w trzech kolorach (lub czterech - dodatkowy biały), jest nakładana na płytę bazową w procesie podobnym do drukowania stosowanego przez drukarki atramentowe. Dodatkowe wprowadzenie warstwy pośredniej pomiędzy płytą a emiterem podnosi sprawność i jasność ekranu.

Szacuje się, że po dopracowaniu technologii wyświetlacze OLED będą tańsze i lepsze od wyświetlaczy plazmowych i LCD.

Cechy wyświetlacza OLED w porównaniu z wyświetlaczem LCD:

• szeroki kąt widzenia (do 180°)
• lepsze odwzorowanie kolorów i lepszy kontrast
• brak konieczności podświetlania
• możliwość produkcji na elastycznym podłożu
• mniejsza energochłonność
• trwałość ok. 10 000 h pracy

Pierwszym seryjnie produkowanym urządzeniem wyposażonym w wyświetlacz OLED był palmtop CLIE PEG-VZ90 firmy Sony – wyświetlacz o przekątnej 3.8 cala, rozdzielczości 480×320 pikseli, jasności 150 cd/m², grubości 1.9 mm i kącie widzenia 180°.

Zobacz też: wyświetlacz