Cal

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy jednostki miary. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Cal (ang. inch) – pozaukładowa jednostka miary długości odpowiadająca szerokości dużego palca ręki. Jedna z tzw. jednostek imperialnych.

1" = 1 in. = 25,4 mm, zwany też "cal międzynarodowy".

Dawniej cal posiadał różne wartości, np.:

• 1 cal angielski = 25,3995 mm
• 1 cal polski = 24,8 mm (tzw. cal staropolski) lub = 24,0 mm (cal nowopolski, 1819-1848)
• 1 cal reński = 26,1541 mm
• 1 cal rosyjski = 25,3995 mm
• 1 cal wiedeński = 26,3402 mm

Ponadto w USA jest jeszcze w użyciu amerykański cal geodezyjny ~= 25,4000508 mm, a dokładniej:

• 1 m = 39,37 cali geodezyjnych (patrz też dyskusja)

Długość cala angielskiego również nie była stała, był on bowiem kilkakrotnie kalibrowany.

• 1819 – około 25,400438 mm
• 1895 – 25,399978 mm
• 1922 – 25,399956 mm
• 1932 – 25,399950 mm
• 1947 – 25,399931 mm

Zobacz też: pozaukładowe jednostki miary, układ SI