Ojciec chrzestny
Z Wikipedii
Ojciec chrzestny (ang. The Godfather) to powieść autorstwa Maria Puzo, wydana w roku 1969. Opowiada o życiu kilku ludzi, powiązanych w jakiś sposób z włoską mafijną rodziną Corleone. Ludzie ci to m.in.: człowiek, który dawniej ufał w system prawny swojego kraju, a gdy sprawiedliwości nie otrzymał w sądzie, udał się po nią do mafii; kochanka syna szefa rodziny mafijnej; piosenkarz, który prawie zupełnie stracił głos i którego kariera – jak dowiadujemy się na początku powieści – dobiega końca, a który jest chrzestnym synem szefa rodziny mafijnej. 28 lutego 2006 wyszla komputerowa adaptacja tego tytulu.
Powstała również w 2005 roku gra Ojciec chrzestny z ang. The Godfather.
Gra ta pokazuje życie meżczyzny, który uratowany przez jednego z członków rodziny Corleone ma wobec nich dług i dla nich pracuje przejmując wymuszając haracz sklepach, melinach, magazynach oraz przejmując budynki wrogich rodzin jak np. Cuneo. Powoli przejmujesz władze w rodzinie. Jesteś świadkiem scen filmowych z filmu Ojciec Chrzestny. Zachęcam.[jaski]
Spis treści |
[edytuj] Tytuł
Ojciec chrzestny (wł. il padrino) to termin używany przez członków mafii, odnosi się on do najstarszego lub najbardziej reprezentatywnego członka mafijnej rodziny.
[edytuj] Rodzina Corleone
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Tytułowym ojcem chrzestnym jest Vito Corleone, którego nazwisko nawiązuje do sycylijskiego miasteczka Corleone. Vito ma czwórkę rodzonych dzieci, są to: porywczy Santino „Sonny” Corleone, cichy Frederico „Fredo/Freddie” Corleone, Constanzia „Connie” Corleone oraz Michael „Mike” Corleone.
Innym ważnym członkiem rodziny jest Tom Hagen, będący w zbliżonym do Sonny’ego wieku. Tom został przygarnięty jako dziecko przez Vita, jednak nigdy nie zaadoptowany, ponieważ Vito uważał, że byłoby to nieposzanowaniem dla prawdziwych rodziców Toma. Tom, sierota, żył na ulicach Nowego Jorku, dopóki nie zaprzyjaźnił się z Sonnym i nie został przyjęty do rodziny Corleone. Don Corleone zadbał o wykształcenie Toma. Po ukończeniu studiów prawniczych Vito Corleone zaproponował Tomowi otwarcie własnej kancelarii, jednak Tom Hagen wyraził ochotę pracy dla przybranego ojca. Po śmierci Genco Abandando, przyjaciela i consigliere Vita Corleone - Tom Hagen zostaje doradcą Dona Corleone i pierwszym w historii Mafii consigliere nie tylko nie pochodzącym z Sycylii - ale nie będącym nawet Włochem.
[edytuj] Publikacja
Powieść po raz pierwszy opublikowana została 1 czerwca 1969 w Nowym Jorku. Książka wydana została w twardej okładce, liczyła czterysta czterdzieści sześć stron. Od czasu pierwszej publikacji na rynku anglojęzycznym pojawiły się jeszcze co najmniej trzy późniejsze wydania książki.
Ojciec chrzestny przetłumaczony został na kilkadziesiąt języków, w tym także polski. Ogólny światowy nakład powieści wynosi około dwudziestu pięciu milionów egzemplarzy.
[edytuj] Kontynuacje
Kontynuacje powieści, Ojciec chrzestny II i Ojciec chrzestny III, zostały napisane przez Puza jako scenariusze dla kolejnych filmów o losach rodziny Corleone.
W 2004 roku wydana została kontynuacja sagi – Powrót ojca chrzestnego autorstwa Marka Windegardnera. Jest to saga o mafijnej rodzinie Corleonów, której najważniejsze wątki rozgrywają się w latach 1955-1965. Centralnymi postaciami książki są Michael Corleone, syn Vita Corleone, oraz jego główny przeciwnik, Nick Geraci, były bokser, uliczny gangster, później capo nowojorskiej mafii. Pojedynek między tymi postaciami stanowi główną oś fabuły. Nick jest początkowo wiernym współpracownikiem Michaela i organizuje dla niego handel narkotykami. Później, zdradzony, przygotowuje plan zemsty i staje się jego największym wrogiem. Po przejęciu władzy w rodzinie Michael próbuje zrealizować obietnicę złożoną ojcu i doprowadzić do legalizacji jej działalności. Udaje mu się doprowadzić do wyboru na najwyższe stanowiska w USA osób przychylnych mafii. Z czasem zyskuje osobliwą sławę i szacunek capo di tutti capi amerykańskiego podziemia.
[edytuj] Adaptacja filmowa
W 1972 roku ukazała się filmowa adaptacja Ojca chrzestnego. W głównych rolach wystąpili Marlon Brando i Al Pacino, reżyserem był Francis Ford Coppola, a nad scenariuszem i całością czuwał sam Mario Puzo.
Film przyniósł zyski w wysokości około stu trzydziestu czterech milionów dolarów, przy sześciomilionowym budżecie. Zdobył wiele nagród, w tym trzy Oscary, pięć Złotych Globów i Grammy. Kontynuacja, Ojciec chrzestny II, zdobyła sześć Oscarów, stając się pierwszym i ostatnim sequelem, który zwyciężył w kategorii Najlepszy Film. Obraz utrzymał swoje miano, nawet wtedy, gdy Władca Pierścieni: Powrót króla zdobył Oscara w 2003 roku – dwóm poprzednim filmom z serii nie udało się zdobyć Oscara w kategorii najlepszego filmu.
