Neopitagoreizm

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania.
Należy w nim poprawić: Mniej jest istotne, kto to uznaje, bardziej, co to ma oznaczać, a tego w haśle nie ma.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.

Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji.
Do weryfikacji: To raczej należy objaśnić różnice między neopitagoreizmem a pitagoreizmem
Zajrzyj również na stronę dyskusji.

Neopitagoreizm - prąd filozoficzny występujący w filozofii starożytnej, a także średniowiecznej i renesansowej obewjmujący filozofów czerpiących z filozofii Pitagorasa i jego uczniów. Termin "neopitagoreizm" nie jest uznawany przez wielu wspóczesnych historyków filozofii (np. Ryszard Palacz), przez innych natomiast jest promowany (np. Janina Gajda). Termin ten wg. tych drugich jest synonimem terminu platonizm. Grupa ta po prostu doszukuje się w tezach Platona i Arystotelesa wielu zaczerpnięć z filozofii pitagorejczyków (zob. pitagorejczycy). Chodzi głównie o teorie parzystości i nieparzystości liczb, z której Arystoteles stworzył formę i materię, a Platon nadidee szczęścia i idee w ogóle.