Nankier
Z Wikipedii
Nankier, Nankier Kołda, czasem Nanker, herbu Oksza, (ur. ok. 1270 r. w Kamieniu, zm. w 1341 r. w Nysie) polski duchowny katolicki, w latach 1320-1326 biskup krakowski, w latach 1326-1341 biskup wrocławski.
Był zwolennikiem polityki Władysława I Łokietka i arcybiskupa gnieźnieńskiego Jakuba Świnki. Wydał statuty diecezjalne krakowskie i zainicjował budowę katedry gotyckiej na Wawelu. Na skutek zatargu został przeniesiony przez króla Władysława I Łokietka na biskupstwo do Wrocławia, gdzie sprzyjał obrońcom polskości na Śląsku. Stał się gorliwym zwolennikiem realizacji polityki papieskiej.
[edytuj] Kalendarium
- 1320 r. - Zasiada na tronie biskupa w Krakowie.
- 30 kwietnia 1325 r. - chrzci Aldonę i nadaje jej imię Anna (mowa oczywiście o Aldonie Annie Giedyminównej).
- 1326 r. - Zasiada na tronie biskupa w polskiej stolicy kościelnej we Wrocławiu.
- 1337 r. - Wyklina Jana Luksemburskiego, w otoczeniu czterech kanoników.
- Wiosna 1341 r. - Umiera w Nysie. Chodziły pogłoski, że został otruty z rozkazu Jana Luksemburskiego.
Poprzednik Jan Muskata |
Biskup krakowski 1320 - 1326 |
Następca Jan Grotowic |
Poprzednik Henryk z Wierzbna |
Biskup wrocławski 1326 - 1341 |
Następca Przecław z Pogorzeli |