Monastyr w Walaam
Z Wikipedii
Walaamski Monastyr (ros. Валаамский монастырь, fiń. Valamon luostari) - klasztor prawosławny położony w rosyjskiej Karelii, na leżącej na jeziorze Ładoga wyspie Walaam.
Nie jest jasne, od kiedy na wyspie tej powstał pierwszy monastyr.
Wg prawosławnej tracycji w I w. n.e.Apostoł Andrzej, udający się z misją ewangelizacyjną na północ, postawił na wyspie Walaam krzyż. 900 lat później mieli go odnaleść dwaj nieznanego (być może greckiego) pochodzenia mnisi, krórzy szukali miejsca pod założenie klasztoru.
Potwierdzona historia klasztoru rozpoczyna się w XIV w. W XVI w. na jego terenie miało żyć ok. 600 zakonników.
Klasztor na Walaam niejednokrotnie stawał się miejscem walk, będących częścia wojen o panowanie nad Karelią pomiędzy Szwedami i Finami z jednej, a Rosjanami i Karelami z drugiej strony. W 1578 r. mnisi z klasztoru zostali zabici przez luterańskich Szwedów.
Rola klasztoru i jego ranga wzrosła znacznie po przeniesieniu stolicy Rosji do Sankt Petersburga, leżącego w dość niewielkiej (jak na warunki rosyjskie) odległości od wyspy.
Po uzyskaniu niepodległości przez Finlandię klasztor wraz z wyspą wszedł w skład tego kraju i był najważniejszym prawosłwanym klasztorem w tym kraju.
Po przegranej przez Finlandię wojnie zimowej mnisi z klasztoru obawiając się prześladowań ze strony komunistów, uciekli do Finlandii, zabierając ze sobą wszystkie cenne rzeczy z klasztoru (wraz z dzwonem) i osiedlili się w miejscowości Heinävesi, gdzie założyli monastyr Nowy Walaam (fiń. Uusi Valamo).
W czasach Związku Radzieckiego klasztor funkcjonował dalej, aczkolwiek z powodu polityki ateizacyjnej znacznie spadła liczba mnichów.
Od 1977 klasztor przestał być rosyjskim klasztorem prawosławnym, a stał się klasztorem fińskiej (karelskiej) cerkwi prawosławnej.
[edytuj] Zobacz też:
[edytuj] Linki zewnętrzne
To jest tylko zalążek artykułu związanego z chrześcijaństwem i Rosją. Jeśli możesz, rozbuduj go.
