Mewa białogłowa

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Mewa białogłowa

Systematyka

Typ:	strunowce
Podtyp:	kręgowce
Gromada:	ptaki
Podgromada:	Neornithes
Nadrząd:	neognatyczne
Rząd:	siewkowe
Rodzina:	mewy
Gatunek:	mewa białogłowa
Podgatunki:	L. cachinnans cachinnans
	L. cachinnans barabensis
	L. cachinnans mongolicus
	L. cachinnans michahellis^[1]
	L. cachinnans atlantis^[2]

Nazwa systematyczna gatunku

Larus cachinnans

Mewa białogłowa (Larus cachinnans Pallas, 1811) - duży ptak wodny z rodziny mew, zamieszkujący w zależności od podgatunku:

Larus cachinnans cachinnans - wybrzeża Morza Czarnego, dalej na wschód po Morze Kaspijskie i wschodni Kazachstan. Zimuje w Azji Południowej, i dalej na zachód poprzez Bliski Wschód po północno-wschodnią Afrykę.
Larus cachinnans barabensis - Azja Środkowa. Zimuje głównie na Bliskim Wschodzie.
Larus cachinnans mongolicus - południowo-wschodni Ałtaj oraz brzegi Bajkału i Mongolia. Zimuje głównie na Bliskim Wschodzie.

Systematyka tego gatunku to jeden z najbardziej skomplikowanych przypadków w ornitologii. Do niedawna wydzielany podgatunek Larus cachinnans michahellis, zamieszkujący zachodnią i południową Europę oraz Maghreb i basen Morza Śródziemnego, od 2003 r. uważany jest za osobny gatunek - mewę romańską Larus michahellis. Natomiast mewa atlantycka, dawniej Larus cachinnans atlantis (zamieszkująca Azory, Madera i Wyspy Kanaryjskie), to wg najnowszej systematyki podgatunek mewy romańskiej Larus michahellis - Larus michahellis atlantis.
Klasyfikacja pozostałych podgatunków też bywa sporna - z L. c. cachinnans wydziela się niekiedy kolejne dwa podgatunki: L. c. ponticus i L. c. omissus; czasem podgatunki L. c. atlantis, L. c. barabensis i L. c. mongolicus łączy się w jeden. W przeszłości (do 1982 r.) Larus cachinnans był uznawany za podgatunek mewy srebrzystej (Larus argentatus).
Gatunek zwiększa swą liczebność i zasięg. W Polsce pojawił się na południowym wschodzie.

Cechy gatunku: Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Upierzenie zasadniczo białe, grzbiet i pokrywy skrzydłowe popielate, na końcówkach skrzydeł kolor czarny z białymi plamami. Dziób żółty z jasnoczerwoną plamą na żuchwie, nogi żółte, tęczówka bladożółta. Osobniki młodociane brązowe. Podgatunki różnią się między sobą wielkoscią, odcieniem popielu na wierzchu ciała i rozmiarem ciemnych plam na skrzydłach, jednak są to cechy również silnie zmienne wewnątrz poszczególnych podgatunków.
Wymiary średnie: dł. ciała ok. 60-68 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 140-150 cm
waga ok. 800-1500 g
Biotop: Zamieszkuje zarówno różnorodne wybrzeża morskie jak i śródlądowe jeziora i brzegi rzek.
Gniazdo: Na ziemi, w pobliżu wody, zarówno w roślinności, jak i na piaszczystych łachach czy skalnych klifach. Tworzy kolonie liczące do 30 tysięcy ptaków.
Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając pod koniec marca 2-4 oliwkowozielone jaja.
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są przez okres 27-29 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta zdobywają zdolność do lotu w wieku około 40 dni.
Pożywienie: Wszystkożerna. W diecie przeważają różnorodne ryby, owady, mięczaki, a także odpady, drobne zwierzęta lądowe czy jaja i pisklęta innych ptaków.
Ochrona: Gatunek chroniony.