Mendog

Z Wikipedii

Mendog, Mindowe (lit. Mindaugas) - wielki książę, od 1253 r. król Litwy.

Doprowadził do zjednoczenia księstw plemiennych. Miał rezydencję w zamku Woruta. Podbił Ruś Czarną, po czym posadził swego syna Wojsiełka w leżącem na jej terenie Nowogródku.

Bez powodzenia prowadził od 1244 roku walki z inflanckim zakonem Kawalerów Mieczowych. W 1251 r. przyjął chrzest, co było warunkiem wydania przez papieża Innocentego IV zgody na koronację. 6 lipca 1253 Mendog został koronowany na króla Litwy. Jednak w 1261 r. powrócił do wiary przodków i wspierał walczących z Krzyżakami Żmudzinów, bo wojska Żmudzinów rozbiły 13 lipca 1260 roku zjednoczone wojska Krzyżaków Pruskich i Inflanckich nad jeziorem Durbe.

Zginął w 1263 r. w wyniku spisku książąt.

Jest głównym bohaterem dramatu Juliusza Słowackiego Mindowe (1829).

Poprzednik Dowsprunk

Wielki książę Litwy 1235-1253

Następca Treniota

Poprzednik -

Król Litwy 1253-1263

Następca Mendog II