Maciej Zembaty

Z Wikipedii

Maciej Zembaty (urodzony 16 maja 1944 w Wadowicach) - polski poeta, satyryk, scenarzysta, reżyser radiowy, muzyk, bard i tłumacz, głównie poezji Leonarda Cohena. Przez wielu uważany za klasyka polskiego czarnego humoru.

Ukończył średnią szkołę muzyczną w klasie fortepianu. Uczęszczał także do szkoły plastycznej, jednak jej nie ukończył. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę magisterską napisał na temat polskiej piosenki i gwary więziennej. Dzięki swym badaniom stał się jednym z pierwszych specjalistów od grypsery.

Zadebiutował w 1965 na Festiwalu w Opolu, gdzie uzyskał wyróżnienie jury oraz nagrodę za najlepszy debiut autorski. W 1972 we współpracy z Jackiem Janczarskim stworzył radiową audycję Rodzina Poszepszyńskich, która stała się jedną ze sztandarowych audycji rozrywkowych Polskiego Radio. Nadawana była nieprzerwanie przez 25 lat, a jej bohaterowie stali się parodią postaci znanych z innych seriali radiowych takich jak Matysiakowie i W Jezioranach.

W 1972 dzięki Jerzemu Skolimowskiemu zetknął się z piosenkami Leonarda Cohena. W ciągu kilku miesięcy przetłumaczył ich kilkanaście, a do dziś - ponad 60. Większość z nich opublikował w tomikach, zarówno w obiegu oficjalnym, jak i poza nim. Wydał także kilka płyt z własnymi aranżacjami i wykonaniami piosenek kanadyjskiego autora. Jego tłumaczenie piosenki Partisan stało się jednym z nieoficjalnych hymnów przywódców Solidarności internowanych w latach stanu wojennego. Album Alleluja sprzedano w ponad 400 000 egzemplarzy, dzięki czemu w 1986 uznany został za złotą płytę.

Poza tłumaczeniami z angielskiego i własną twórczością, opublikował także kilka przekładów wierszy i piosenek autorów rosyjskich, głównie tzw. pieśni błatnych. Przez wiele lat Zembaty współpracował także z polskimi reżyserami. Zasłynął jako scenarzysta i autor muzyki do kilku filmów, m.in. Około północy (1977), Sam na sam (1977) i serialu telewizyjnego Siedem życzeń (1984). W tym ostatnim użyczył również głosu kotu o imieniu Rademenes.

Do legendy przeszła żartobliwa piosenka "pogrzebowa" Zembatego – Ostatnia posługa, śpiewana na melodię marsza żałobnego Chopina, która, jak podkreślali socjologowie, przełamała pewne tabu dotyczące społecznej obyczajowości związanej ze śmiercią i pochówkiem, odbarczając je z obowiązkowej celebry i urzędowego smutku.

[edytuj] Bibliografia

• Rodzina Poszepszyńskich Story, Maciej Zembaty i Jacek Janczarski. Da Capo, Warszawa, 1997. Miękka oprawa, 192 strony. ISBN 8371572425.
• Maciej Zembaty, Maciej Zembaty. Twój Styl, Warszawa, 2002. Miękka oprawa, 113 stron, ISBN 8371633149
• Mój Cohen, Maciej Zembaty. MTJ Agencja Artystyczna, Warszawa, 2003. Miękka okładka, 232 strony. ISBN 8391188892.
• Piosenki, Maciej Zembaty, Edward Stachura, Włodzimierz Wysocki. Anagram, Warszawa, 1992. Miękka oprawa, 176 stron, ISBN 8190011239.

[edytuj] Dyskografia

• W prosektorium, Rogot 1989
• Siła niewolników, Selles 2000
• Ballady, Agencja Artystyczna MTJ 2002
• In my secret... live, Agencja Artystyczna MTJ 2002

[edytuj] Filmografia

scenariusz:

• 1976 - Nosił wilk razy kilka
• 1984 - Siedem życzeń
• 1977 - Około północy
• 1977 - Sam na sam
• 1976 - Przechadzka

głos:

• 1984 - Siedem życzeń jako kot Rademenes