Lukullus
Z Wikipedii
Lukullus, Lucius Licinius Lucullus (urodził się 117 p.n.e. – zmarł w 56 p.n.e.), wódz rzymski i polityk, stronnik Sulli. Jako jego kwestor odznaczył się podczas I wojny z Mitrydatesem I królem Pontu.
W 74 p.n.e. jako konsul i nadzwyczajny pełnomocnik na obszar Azji Mniejszej przeprowadził zwycięsko III wojnę z Mitrydatesem, królem Pontu. Nigdy jednak nie udało mu się go schwytać, do czego usilnie dążył.
W czasie prowadzonych wypraw zakazywał swoim żołnierzom plądrowania miast greckich, czym zyskiwał sobie przychylność i szacunek ich mieszkańców. Krytykowany w Rzymie za przeciągające się wojny i radykalne reformy finansowe przeprowadzone na Wschodzie został w końcu, nie bez udziału swoich przeciwników politycznych lobbujących przeciwko niemu w Wiecznym Mieście, odwołany do Rzymu. Wycofał się z życia politycznego i wiódł niezwykle wystawne życie, wydając słynne uczty (tzw. uczty Lukullusa), gromadząc i kolekcjonując książki i dzieła sztuki, budując luksusowe rezydencje, zakładając egzotyczne ogrody.
[edytuj] Bibliografia
Arthur Keaveney, Lukullus, Warszawa 1998
