Latawiec (lotnictwo)
Z Wikipedii
Latawiec – najstarszy znany przyrząd latający cięższy od powietrza (aerodyna).
Ojczyzną latawców są Chiny. Znane były one już tam ok 2 tys. lat p.n.e. Zapiski z tamtego okresy mówią nam o latawcu o obrysie prostokątnym wykonanym z 4 prętów pokrytych tkaniną i z pękiem wstążek jako ogon-stabilizator. Wedle starych zapisków chińskich, w roku 196r. p.n.e. jeden z chińskich generałów wzniósł sie w powietrze za pomocą wielkiego latawca. Od czasów dynastii Sung puszczanie latawców stało się sportem narodowym Chińczyków. Obecnie każdego dziewiątego dnia miesiąca jest obchodzony w Chinach Dzień Latawca. W Polsce znane jest jesienne Święto Latawca organizowane przez aerokluby. Latawiec wcześnie rozpowszechnił się także w Japonii i w Korei. W Europie latawiec po raz pierwszy pojawił się w 1430 r. Jego powierzchnią była smocza głowa o wymiarach 0,6 x 1 m pokryta tkaniną.
Wykonywano wiele prób wzlotu człowieka za pomocą latawca. Wiele z nich się udało. W trakcie I wojny światowej Niemcy używali wielkich latawców skrzynkowych do kierowania ogniem artylerii. Latawce w układach wielostopniowych znajdowały zastosowanie w podnoszeniu lin i sieci zaporowych obrony przeciwlotniczej. W 1904 r. Anglik Cody pokonał kanał La Manche w łodzi holowanej przez latawiec. A obecnie latawce są stosowane przez niektórych rybaków w Indonezji do połowu ryb.
Rekord świata w wysokości lotu latawca należy do USA i został ustanowiony w 1919 r. Zestaw siedmiu latawców osiągnął wysokość 9740 metrów.
Obecnie poza latawcami rekreacyjnymi produkuje się też latawce ciągnące, np. wózki po lądzie (bugging), serferów (kite-surfing) czy też wózki na lodzie. Latawce tych typów są konstrukcyjnie zbliżone do paralotni o małej powierzchni.
Latawce rekreacyjne ze względu na budowę dzielimy na:
- latawce płaskie
- latawce skrzynkowe
- latawce halowe
