Lata Drzew
Z Wikipedii
| Ten artykuł jest częścią serii Historia Ardy |
|---|
| Ainulindalë |
| Lata Latarni |
| Lata Drzew |
| Lata Słońca |
Lata Drzew, to jeden z wielkich okresów w historii literackiego świecia Śródziemia, stworzonego przez brytyjskiego powieściopisarza J. R. R. Tolkiena. Nastąpiły po Latach Latarni i poprzedzały Pierwszą Erę Lat Słońca. Trwały one 1500 lat drzew (1 rok drzew oznaczał jeden pełny cykl kwitnięcia Telperiona i Laurelinu - drzew Valinoru), czyli 14373 lat słonecznych (1 rok drzew = 9,582 lat słonecznych).
Krótko po zniszczeniu Dwóch Latarni, Yavanna stworzyła wtedy Dwa Drzewa, zwane Telperionem oraz Laurelinem w krainie Aman, gdzie teraz żyli Valarowie. Drzewa oświetlały jedynie Aman, pozostawiając Śródziemie pogrążone w półmroku,gdzie szerzyło się zło (Melkor).Valarowie tylko z rzadka przybywali w tamtych czasach do Śródziemia, gdyż nie wiedzieli co ich ingerencja mogłaby zdziałac w stosunku do śpiących jeszcze Dzieci Iluvatara. Elfy przebudziły się nad jeziorem Cuiviénen i wkrótce odnalezione zostały przez Valarów. Na wezwanie Władców Valinoru ogromna rzesza elfów podążyła na Wielką Wędrówkę na zachód, do Amanu, lecz nie wszyscy z nich tam dotarli. Valarowie schwytali Melkora, lecz ten pozornie okazał żal za swe grzechy i po 3 wiekach został wypuszczony. Zasiał wtedy niezgodę wśród elfów, w tym między dwoma książętami Noldorów, Fëanorem i Fingolfinem. Melkor zabił Finwego, ich ojca i skradł Silmarile, trzy klejnoty wykonane przez Fëanora zawierające w sobie światło Dwóch Drzew oraz wraz z Ungoliantą zniszczył same Drzewa.
Feänor i jego lud opuścili Valinor w pogoni za Melkorem, nazywając go po raz pierwszy Morgothem, Czarnym Nieprzyjacielem. Za nimi podążył drugi, większy hufiec pod wodzą Fingolfina. Dotarli do Alqualondë, portowego miasta Telerich i nie dostali pozwolenia na użycie statków Telerich by dotrzeć do Śródziemia. Z tego powodu nastąpiła pierwsza bratobójcza walka między elfami (Pierwsze Bratobójstwo). Hufiec Feänora popłynął na statkach, pozostawiając na brzegu hufiec Fingolfina, który przedostał się do Beleriandu, północno-zachodniej części Śródziemia, przez skutą lodem cieśninę Helcaraxë, podczas której to przeprawy wielu z nich zginęło.
