Książęta kujawscy
Z Wikipedii
Książęta kujawscy
Spis treści |
[edytuj] księstwo łęczyckie
Oprawa wdowia
1138-1144 — Salomea (hrabina Bergu, żona Bolesława III Krzywoustego)
od 1144 — do dzielnicy senioralnej
[edytuj] księstwo kujawskie
Z dzielnicy mazowieckiej
1233-1267 — Kazimierz I Kujawski (syn Konrada I Mazowieckiego, Kujawy, 1239-1261 w Lądzie, od 1242 w Wyszogrodzie, 1247-1261 w Sieradzu, od 1247 Łęczycy, od 1248 w Dobrzyniu)
1267-1275 — Eufrozyna Opolska (żona, regentka w księstwie brzeskim i dobrzyńskim, zm. ok. 1293)
[edytuj] księstwo sieradzko-łęczyckie
1261-1288 — Leszek Czarny (syn Kazimierza I, Sieradz, od 1267 w Łęczycy, 1273-1278 w Inowrocławiu i Bydgoszczy, od 1279 w Krakowie i Sandomierzu)
od 1288 — podział księstwa między braćmi Leszka
[edytuj] księstwo inowrocławskie
1267-1287 — Siemomysł (brat, w Kujawach Inowrocławskich, 1268-1278 strata Bydgoszczy, 1271-1278 na wygnaniu)
1287-1294 — Salomea Pomorska (żona, regentka, zm. ok. 1313)
1287-1320/4 — Leszek (syn, razem z braćmi, w 1296 w Gdańsku, od 1296 w Wyszogrodzie, od 1300 lennik Wacława II, 1303 sprzedaż Ziemi Michałkowskiej, 1303-1312 w niewoli czeskiej, w wyniku podziału w 1314 roku w części księstwa z Inowrocławiem, od 1312 lennik Polski, abdykował, zm. ok. 1340)
1287-1338/9 — Przemysł (brat, razem z braćmi, od 1300 lennik Wacława II, 1303-1305 w Dobrzyniu, od 1306 lennik Polski, 1306-1309 współzarządca Pomorza (z ramienia Łokietka), w wyniku podziału 1314 w Bydgoszczy i Wyszogrodzie, od 1320/4 w ponownie w Inowrocławiu, od 1327 w wyniku zamiany i rezygnacji z Inowrocławia książę sieradzki)
od 1327 — Inowrocław do korony Polskiej
i od 1338/9 — Sieradz do korony Polskiej
[edytuj] księstwo gniewkowskie
1287-1347/50 — Kazimierz III (syn Siemomysła, razem z braćmi, 1300-1305 lennik Wacława II, od 1306 lennik Polski, 1306-1309 współzarządca Pomorza (z ramienia Łokietka), w wyniku podziału 1314 w Gniewkowie, 1332-1343 na wygnaniu (zajęcie księstwa przez Krzyżaków)
1347/50-1363/4 — Władysław Biały (syn, abdykował 1363/4 (ostateczna rezygnacja 1377), zmarł 1388)
od 1363/4 — Gniewkowo do korony Polskiej
[edytuj] księstwo brzeskie, sieradzkie i łęczyckie
1267-1300 — Władysław Łokietek (syn Kazimierza I, razem z braćmi Kazimierzem II i Siemowitem w Brześciu Kujawskim i Dobrzyniu, od 1288 samodzielne rządy w Brześciu, od 1288 w Sieradzu, 1289-1292 w Sandomierzu, od 1292 lennik czeski, 1293-1295 regent w Dobrzyniu, od 1294 w Łęczycy, od 1296 w Wielkopolsce i na Pomorzu Gdańskim, 1300 wygnany)
1300-1305 — dzierżawy Władysława I Łokietka, do Wacława II
[edytuj] królestwo polskie
1304-1333 — Władysław Łokietek (ponownie, od 1304 w Sandomierzu, od 1305 w Sieradzu, Łęczycy, Brześciu, od 1306 w Krakowie, od 1306 zwierzchnictwo nad Inowrocławiem i Dobrzyniem, 1306-1309 na Pomorzu, od 1314 w Wielkopolsce, od 1320 król Polski, 1327 w wyniku zamiany rezygnacja z Sieradza i Łęczycy (Łokietek był nadal zwierzchnikiem senioralnym tych ziem) w zamian za lenny do tej pory Inowrocław i Dobrzyń, od 1329 strata Dobrzynia, od 1332 strata Inowrocławia i Brześcia Kujawskiego)
1333-1370 — Kazimierz III Wielki (syn, król Polski, od 1338/9 bezpośrednio w Sieradzu, od 1340/49 w księstwie Halickim, od 1343 na Kujawach i Dobrzyniu, od 1351 bezpośrednio w Łęczycy, od 1351 w Wiźni, od 1351 senior na Mazowszu, 1351-1352 bezpośrednio w Płocku (potem władca zwierzchni), od 1363/4 bezpośrednio w Gniewkowie, od 1366 w księstwie Włodzimierskim, od 1368 w Santoku (lenno), Wałczu i Czaplinku)
[edytuj] księstwo łęczyckie
1267-1294 — Kazimierz II (syn Kazimierza I, z Władysławem w Dobrzyniu i Brześciu, od 1288 samodzielny książę w Łęczycy, od 1292 lennik czeski)
od 1294 — Łęczyca do Brześcia i Sieradza
[edytuj] księstwo dobrzyńskie
1267-1312 — Siemowit (brat, od około 1287 samodzielny książę dobrzyński, 1293-1295 w niewoli litewskiej, od 1300 lennik Wacława II, od 1306 dziedziczny lennik Polski, 1303-1305 pozbawiony władzy)
1312-1316 — Anastazja Halicka (regentka)
1312-1316 — Leszek (syn, razem z braćmi)
1312-1351/2 — Władysław Garbaty (brat, rządził razem z braćmi, 1327 w wyniku zamiany i rezygnacji z Dobrzynia - książę łęczycki, od 1328 samodzielnie, od 1343 w winiku pokoju kaliskiego ponownie powrót do Dobrzynia, w Łęczycy do 1349 roku)
1312-1328 — Bolesław (brat, rządził razem z braćmi, 1327 w wyniku zamiany i rezygnacji z Dobrzynia - książę łęczycki)
od 1351/2 — Dobrzyń nad Wisłą do korony Polskiej
od 1349 — Łęczyca do korony Polskiej
[edytuj] uwagi
Uwaga! Daty w wielu przypadkach są tylko orientacyjne. Uwzględniono te księstwa, nad którymi panowali odrębni książęta. Zostawiono Wacława II i Wacława III z rodu Przemyślidów, aby nie powodować przerw chronologicznych. Również przynależność niektórych ziem do poszczególnych Piastowiczów może być dyskusyjna.
