Krzemień pasiasty
Z Wikipedii
Krzemień pasiasty – (nazywany także polskim diamentem) ozdobna odmiana krzemienia odznaczająca się koncentrycznym, mniej lub bardziej regularnym ułożeniem ciemnych i jasnych smug lub warstewek, często tworzących bardzo atrakcyjny wzór.
- Na świecie znane jest tylko jedno miejsce występowania krzemienia pasiastego - we wschodniej części województwa świętokrzyskiego na północ i wschód od Ostrowca Św.
- Wydobywany już w neolicie i wczesnej epoce brązu w Krzemionkach Opatowskich koło Ostrowca Świętokrzyskiego - używany był do wyrobu siekierek o znaczeniu magicznym i obrzędowym.
- Swoim usłojeniem przypomina wzburzoną wodę, a krzesany jeden o drugi miota iskry.
- Jego składnikami są opal i chalcedon.
- Krzemień pasiasty posiada trzy najważniejsze cechy kamienia jubilerskiego: rzadkość występowania, dekoracyjność i odpowiednią twardość.
- Stosowanie krzemienia w biżuterii zapoczątkował w 1972 roku sandomierski złotnik Cezary Łutowicz.
Krzemień pasiasty z okolic Ożarowa, wieś Wojciechówka, Śródborze (Woj. Świętokrzyskie), zdjęcia Krzysztof Jaworski - okazy ze zbiorów [1] [2]