Koronowo
Z Wikipedii
Współrzędne: 53°19'00" N 017°56'00" E
Koronowo | |||
|
|||
Województwo | kujawsko-pomorskie | ||
Powiat | bydgoski | ||
Gmina - rodzaj |
Koronowo miejsko-wiejska |
||
Burmistrz | Zygmunt August Michalak | ||
Powierzchnia | 28,18 km² | ||
Położenie | 53° 19'00'' N 17° 56'00'' E |
||
Liczba mieszkańców (2004) - liczba ludności - gęstość |
10 818 383,9 os./km² |
||
Strefa numeracyjna (do 2005) |
52 | ||
Kod pocztowy | 86-010 | ||
Tablice rejestracyjne | CBY | ||
TERC10 (TERYT) |
6040503044 | ||
Urząd miejski3
pl. Zwycięstwa 186-010 Koronowo tel. 52 382-24-22; faks 52 382-22-71 |
Koronowo (niem. Crone a. d. Brahe) to miasto w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, położone przy granicy Doliny Brdy i Pojezierza Krajeńskiego; siedziba gminy miejsko-wiejskiej Koronowo. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. bydgoskiego. Przez miasto przechodzą dwie drogi krajowe 25 i 56 .
Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 10 818 mieszkańców.
Spis treści |
[edytuj] Historia Koronowa
Historia Koronowa zaczyna się od przeniesienia z Byszewa konwentu cystersów i założenia w 1288 r. nowego klasztoru na terenach wsi Smejsze; nazwa miasta pochodzi od łacińskiej nazwy klasztoru Corona Mariae. Kolejne akty lokacji miasta z 1359 r., a następnie z 1368 r., wystawione przez króla Kazimierza Wielkiego, doprowadziły w 1370 r. do założenia miasta. Znaczące dla historii Polski było zwycięstwo w bitwie pod Koronowem wojsk polskich nad Krzyżakami, 10 października 1410 r., w rejonie wsi Wilcze – Łąsko Wielkie, upamiętnione 13-metrowej wysokości pomnikiem, wzniesionym u wylotu drogi z Koronowa w kierunku na Koszalin.
Podczas kolejnych wojen Królestwa Polskiego z Zakonem Krzyżackim Koronowo było kilkakrotnie niszczone. Rozwój miejscowości nastąpił z końcem XV w. w wyniku rozwoju handlu zbożem, drewnem oraz produkcją garncarską i browarnictwem. W 1563 r. opat Adam Mirkowski odnawia przywilej lokacyjny i funduje kościół oraz szpital Świętego Ducha. Od następnego stulecia rozpoczął się powolny upadek znaczenia miejscowości; w 1772 r. Koronowo znalazło się w granicach zaboru pruskiego; w 1819 r. nastąpiła kasata zakonu, a miejscowość sekularyzowano; w 1832 r. rozebrano kościół i szpital Świętego Ducha.
W 1909 roku Koronowo uzyskuje połączenie kolejowe z Tucholą. W latach 1895-1969 komunikację z Bydgoszczą utrzymuje poprzez linię kolei wąskotorowej. Obecnie prawie całkowicie zlikwidowanej, pozostały nieliczne torowiska i mosty.
W okresie zaboru pruskiego działały w Koronowie organizacje polskie. W 1939 roku na zachód od miasta, na linii jezior byszewskich, toczyły się walki obronne z najeźdźcą niemieckim. W okresie II wojny światowej hitlerowcy zamordowali około 100 mieszkańców Koronowa. Pamięć pomordowanych uczczono pomnikami: w Srebrnicy, Dębowej Górze, Tryszczynie, Wierzchucinie Królewskim, Buszkowie oraz Koronowie – pomnik na cmentarzu ofiar – Polaków. W okresie okupacji niemieckiej 1939-1945 więzienie, w którym zmarło około 600 osób.
W roku 1960 dokonano spiętrzenia wody na rzece Brdzie tworząc Jezioro Koronowskie.
[edytuj] Zabytki
- Zespół pocysterski pochodzi z końca XIII w. lub z pierwszej połowy XIV w. i był wzniesiony lub zaprojektowany prawdopodobnie przez mistrza Theodoricusa. Wielokrotnie odbudowywany po zniszczeniach w wojnach z Krzyżakami i Szwecją. W 1819 r. po kasacie zakonu został przekształcony w istniejące do dziś więzienie. W skład zespołu wchodzi kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Jest to okazała gotycka bazylika przebudowana częściowo w stylu barokowym z licznymi kaplicami bocznymi; prezbiterium i nawy boczne przykrywają gotyckie sklepienia, w pozostałych częściach sklepienia barokowe. Kościół posiada bogate barokowe wyposażenie, w tym obrazy Bartłomieja Strobla; ponadto fragmenty polichromii gotyckich. Barokowy pałac i zabudowania klasztorne nie są dostępne ze względu na mieszczące się tam więzienie.
- Kościół filialny p.w. św. Andrzeja został zbudowany w latach 1382-1396 w stylu gotyckim, a następnie przebudowany w renesansie i baroku. Posiada barokow-rokokowe wyposażenie.
- XIX-wieczna zabudowa usytuowana jest na rynku i w jego okolicach.
- „Diabelski Młyn” został wybudowany w XIX w. nad Brdą.
- Dawna synagoga została wzniesiona po sekularyzacji Koronowa w XIX w. i napływie ludności żydowskiej oraz niemieckiej.
[edytuj] Turystyka
Miejscowość jest ważnym ośrodkiem wypoczynku weekendowego i letniego dla mieszkańców Bydgoszczy i okolic. W miejscowości znajdują się liczne ośrodki wypoczynkowe, plaża i przystanie. Przez Koronowo lub tuż przy jego granicach przebiega kilka pieszych i rowerowych szlaków turystycznych:
- Szlak żółty im. Leona Wyczółkowskiego : Bydgoszcz Osowa Góra – sanatorium w Smukale – Smukała – Janowo – Wtelno – Gościeradz – Samociążek – Wilcze Gardło – Nowy Jasiniec – Wymysłowo – Wielonek – Sokole Kuźnica – Pruszcz (69 km)
- Szlak zielony „Jezior Koronowskich” : Wudzyn – prom Sokole-Kuźnica – Krówka – Łąsko Wielkie – Buszkowo – Byszewo – Koronowo – Samociążek – Stronno (77 km)
- Szlak niebieski „Brdy” : Bydgoszcz Brdyujście – Leśny Park Kultury i Wypoczynku – Smukała – Janowo – Samociążek – Koronowo – Romanowo – Sokole Kuźnica – Zamrzenica – Świt – Tuchola (Rudzki Most) – Gołąbek – Woziwoda – Rytel – Swornegacie – Konarzyny (150 km)
- Szlak czarny „Białego węgla” : Maksymilianowo – Samociążek – Koronowo (Tuszyny) – Koronowo (Pieczyska) – Koronowo (30 km)
- Międzynarodowa Trasa Rowerowa R-1 – na odcinku podbydgoskim przebiega na trasie: Salno – Wtelno – Bydgoszcz Janowo – Bożenkowo – Samociążek – Koronowo – Serock – Świecie
- Szlak Rowerowy BY 6001n: Bydgoszcz Leśna – Las Gdański – Piaski – Smukała – Janowo – Świekatowo – Bysławek – Tuchola – Woziwoda – Rytel – Mylof – Swornegacie – Chojnice (167 km)
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy i zdjęcia satelitarne
- Mapa Crone a. d. Brahe (Sektion 2673) (1940, skala 1:25 000)
- Piesze szlaki turystyczne w plikach do odbiorników GPS
- Informacje techniczne o elektrowni Koronowo