Kontrapost

Z Wikipedii

Dawid dłuta Michała Anioła- przykład zastosowania zasady kontrapostu w rzeźbie z okresu renesansu

Kontrapost - sposób upozowania postaci pozwalający na ukazanie ruchu i jednoczesne harmonijne zrównoważenie układu ciała. Polega on na takim ustawieniu "ciała" rzeźby, aby cały ciężar opierał się na jednej nodze, podczas gdy druga, wysunięta do tyłu i nieco zgięta, dotyka ziemi czubkami palców. Barki są pochylone przeciwnie w stosunku do bioder, co w połączeniu z pochyleniem głowy sprawia, że kręgosłup postaci tworzy kształt litery "S". Jedna z rąk zwykle jest spuszczona, a druga coś dzierży.

Zasada kontrapostu wypierała z czasem frontalne przedstawienie postaci opartej w równym stopniu na dwóch nogach stosowane w archaicznej fazie rozwoju rzeźby greckiej.

Za wzorcowe przykłady zastosowania koncepcji uważane są dzieła dwóch antycznych artystów - Polikleta z Argos (twórcy posągu potężnie zbudowanego atlety Doryforosa) oraz Myrona z Eleuteraj, który stworzył między innymi słynnego Dyskobola.

[edytuj] Zobacz też

• Sztuka grecka w okresie archaicznym
• Rzeźba starożytnego Rzymu
• Kompozycja (sztuki wizualne)
• Figura serpentinata

[edytuj] Bibliografia

M. Porębski: Dzieje sztuki w zarysie. Od paleolitu po wieki średnie. Tom 1, Warszawa 1976