Kościół Boży w Chrystusie

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Kościół Boży w Chrystusie – chrześcijański kościół protestancki, zaliczany do wspólnot zielonoświątkowych. Działa na terenie Polski w oparciu o Ustawę o Związkach Wyznaniowych.

Spis treści

1 Zasady wiary
2 Historia w Polsce
3 Charakterystyka nabożeństw
4 Struktura organizacyjna
5 Przypisy
- 5.1 Linki zewnętrzne

[edytuj] Zasady wiary

Zasady wiary Kościoła Bożego w Chrystusie są zbliżone do zasad przyjętych przez Kościół zielonoświątkowy i inne wspólnoty o podobnym charakterze. Podstawą wszelkiego działania oraz nauczania jest Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Szczególnie akcentowane jest nawiązanie osobistej, pełnej intymności relacji z Jezusem Chrystusem (nowe narodzenie) i wiarę w to, że Jezus daje darmo (nie za uczynki) przebaczenie grzechów i zbawienie każdemu, kto odwraca się od swojego grzechu i oddaje swoje życie w Boże ręce. Następstwem takiej decyzji powinna być zmiana sposobu życia: uwolnienie od nałogów, prawidłowe (wolne od złości i nienawiści) relacje z innymi ludźmi itd. Od swoich członków Kościół oczekuje przyjęcia świadomego chrztu w wodzie poprzez zanurzenie.

[edytuj] Historia w Polsce

Kościół Boży w Chrystusie wywodzi się z wydarzeń, które miały miejsce na kresach wschodnich przedwojennej Polski. Na terenie Pińska (leżącego obecnie na Białorusi) aktywnie działał budując lokalny zbór pastor Bolesław Dawidow wraz ze swoją rodziną. Po zakończeniu działań wojennych w 1945 r. brat Bolesław zgodnie z zarządzeniem władz ZSRR przeniósł się razem z rodziną do Polski, gdzie włączył się w działalność nurtu zielonoświątkowego.

Prowadzona przez niego działalność uznawana była za nielegalną, a spotkania odbywały się w prywatnych mieszkaniach. Przez wiele lat swojej działalności pastor Bolesław Dawidow i jego rodzina byli przedmiotem inwigilacji i prześladowania ze strony peerelowskich służb bezpieczeństwa. Miały miejsce rewizje, zamykanie i pieczętowanie części pomieszczeń w mieszkaniu używanym na spotkania, aresztowanie i wiele temu podobnych działań.

Działające w Polsce od 1910 Kościoły charyzmatyczne z czasem połączyły się i stworzyły kilka zielonoświątkowych nurtów. W 1947 rząd PRL rozpoczął działania mające na celu utworzenie jednej struktury kościelnej którą łatwiej byłoby kontrolować. W ten sposób w latach 1947 - 1953 powstaje Zjednoczony Kościół Ewangeliczny. Sytuacja taka trwała do roku 1988r., kiedy to na ostatnim synodzie ZKE, zdecydowano o jego rozwiązaniu. Od tego momentu Kościoły o orientacji pentekostalnej działają samodzielnie.

27 lutego 1988 Kościół Boży w Chrystusie został oficjalnie zarejestrowany. Obecnie jest wpisany do Rejestru Kościołów i Związków Wyznaniowych, prowadzonego przez Departament Wyznań MSWiA, dział A, pozycja 28^[1]. Kościół Boży w Chrystusie jest również członkiem Aliansu Ewangelicznego w Rzeczypospolitej Polskiej.

[edytuj] Charakterystyka nabożeństw

Kościół Boży w Chrystusie mieści się w charyzmatycznym nurcie chrześcijaństwa. Za podstawowy cel swojej działalności uznaje ewangelizację, wierząc, że dzięki mocy Ducha Świętego ludzie mogą na co dzień doświadczać przeżyć podobnych do tych opisanych na kartach Nowego Testamentu. Nabożeństwa są otwarte i mogą w nich uczestniczyć osoby nie będące członkami Kościoła. Zwykle nabożeństwa rozpoczynane są "Uwielbieniem". Jest to część nabożeństwa, w czasie której przez pieśni i modlitwy członkowie zboru oddają Bogu dziękczynienie i chwałę. W czasie uwielbienia można zaobserwować dużą spontaniczność w wyrażaniu swoich uczuć i manifestowaniu swoich przeżyć duchowych.

Występuje różnorodny stylowo śpiew, taniec, ekstatyczne przeżywanie, nierzadko glosolalia oraz inne dary charyzmatyczne (prorokowanie, modlitwa o uzdrowienie, wypędzanie demonów). Często w czasie trwania uwielbienia, sprawowana jest Wieczerza Pańska pod dwiema postaciami. Po uwielbieniu następuje zazwyczaj głoszenie Słowa Bożego. Zwykle nabożeństwa trwają ok. dwie godziny. Specyfika, styl i ułożenie segmentów nabożeństwa w zborach jest różne i zależy od duchowości i ustaleń lokalnej społeczności. Oprócz nabożeństwa niedzielnego, bardzo często organizowane jest jedno nabożeństwo w dzień powszedni, szereg spotkań grup domowych oraz ludzi zaangażowanych w różnorakie służby w zborze. Z okazji uroczystości ślubnych, chrztów i innych ważnych wydarzeń w życiu zboru organizowane są nabożeństwa okolicznościowe, których przebieg ustalany jest indywidualnie z zainteresowanymi. Brak jest stałych form liturgicznych.

[edytuj] Struktura organizacyjna

Kościół Boży w Chrystusie, stanowi federację autonomicznych zborów posiadających osobowość prawną. Na czele każdego zboru stoi pastor, który dobiera sobie współpracowników w postaci starszych i diakonów. Zasady wybierania pastora, starszych i diakonów regulowane są przez statut Kościoła.

W chwili obecnej Kościół liczy 46 zborów oraz 4 misje. Zbory rozsiane są po całym terytorium Polski, choć daje się zaobserwować, iż na wschodzie kraju jest ich mniej niż w pozostałych regionach.

Najwyższą władzą Kościoła jest zbierający się raz na 5 lat Synod. W czasie trwania Synodu podejmowane są uchwały mające znaczenie dla całego Kościoła. Organem posiadającym podobne uprawnienia ustawodawcze jest Kolegium Pastorów. Stanowi on ciało doradcze w sprawach duchowych a należą do niego wszyscy pastorzy zborów należących do Kościoła. Kolegium Pastorów zwoływane jest dwa razy w roku na dwudniowe spotkanie, podczas którego czas poświęcony jest na omówienie bieżących wydarzeń, poczynienie stosownych ustaleń oraz wspólną modlitwę. Na co dzień pracę Kościoła koordynuje Rada Kościoła wybierana przez Synod. W skład Rady wchodzi Prezbiter Naczelny, dwóch jego zastępców oraz dwóch członków Rady. Obecnie Prezbiterem naczelnym jest pastor Andrzej Nędzusiak. Kościół Boży w Chrystusie przyjął kongregacyjną strukturę działania. Głównym jej założeniem jest autonomia poszczególnych zborów i ich niezależność nie tylko od władzy państwowej (z zachowaniem obowiązującego prawa), lecz także od jakiejkolwiek kościelnej centrali.