Kazalnica Mięguszowiecka

Z Wikipedii

Współrzędne: zobacz na mapie

Kazalnica Mięguszowicka
Pięćsetmetrowe urwisko Kazalnicy Mięguszowieckiej (dokładniejszy opis)
Państwo	Polska, Europa
Pasmo	Tatry Wysokie, Karpaty
Wysokość	2 159 m n.p.m.
Szerokość geograficzna	49°11' 05'' N
Długość geograficzna	20°04' 15'' E
Data zdobycia	31 sierpnia 1942
Zdobyta przez	Czesław Łapiński i Kazimierz Paszucha

Kazalnica Mięguszowicka, Kazalnica (2159 m n.p.m.) - kulminacja bocznej, północno-wschodniej grańki Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego której pięćsetmetrowa północno wschodnia ściana jest jednym z najwspanialszych urwisk w Tatrach. Opada ona do brzegu Czarnego Stawu pod Rysami ścianą o szerokości ok. 400 m i wysokości ponad 500 m. Od zawsze pasjonowała taterników. Drogi wspinaczkowe poprowadzone lewą stroną ściany należą do najtrudniejszych po polskiej stronie Tatr. Wspinacze nazywają ją Zerwa.

Przez wierzchołek Kazalnicy przechodzi szlak turystyczny na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem.

Pierwsze letnie wejście środkiem ściany należy do Czesława Łapińskiego i Kazimierza Paszuchy (31 sierpnia 1942), a zimowe do Jana Długosza (1957).