Karol VIII Walezjusz
Z Wikipedii
Karol VIII (ur. 30 czerwca 1470 w Amboise, zm. 7 kwietnia 1498 tamże) – król Francji od 1483, syn Ludwika XI (1462-1483), z dynastii Walezjuszów i Karoliny Sabaudzkiej.
Został królem w wieku trzynastu lat, po śmierci swojego ojca. Początkowo władzę sprawowała jego najstarsza siostra - Anna de Beaujeu, jako regentka. W 1492 r. upomniał się on o koronę Księstwa Neapolu, jako sukcesor po panującej tam wcześniej dynastii Andegawenów. Na Półwyspie Apenińskim było wiele małych państw politycznie i wojskowo słabych, choć bogatych gospodarką i kulturą. Stanowiły więc one dla Francji łakomy, i wydawało się że łatwy, łup do zdobycia.
Starannie przygotowana przez Karola VIII 35-tys. ekspedycja wojskowa rozpoczęła się w lutym 1494. Przez Księstwo Mediolanu i Państwo Kościelne Francuzi przeszli za zgodą księcia Ludovico Sforza i papieża Aleksandra VI Borgia. W opierającej się Florencji spowodowali upadek rządów Piotra Medici i przywrócili republikę pod przewodem dominikańskiego kaznodziei G. Savonaroli, wielkiego przeciwnika władzy papieskiej. Księstwo Neapolu zajęte zostało w ciągu tygodnia. Jednak wkrótce zawiązana została przez papieża antyfrancuska Święta Liga z udziałem: Wenecji, Mediolanu, króla Hiszpanii - Ferdynanda II i cesarza niemieckiego - Maksymiliana I. W wynikłej wieloletniej wojnie, toczonej ze zmiennym szczęściem, Francja straciła Neapol, ale utrzymała Mediolan i Genuę.
Karol VIII był żonaty z Anną Bretońską, ale wszystkie ich dzieci zmarły w dzieciństwie. Zmarł bezdzietnie w 1498, a jego następcą został krewny - Ludwik XII (1498-1515).
Zobacz też: historia Francji, władcy Francji.
| Poprzednik Ludwik XI |
 |
król Francji 1483-1498 |
|
Następca Ludwik XII |
