Jerzy II Hanowerski

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Jerzy II Hanowerski
1683-1760

król	1727-1760
poprzednik	Jerzy I Hanowerski
następca	Jerzy III Hanowerski

Elektor Hanoweru

elektor	1727-1760
poprzednik	Jerzy I Hanowerski
następca	Jerzy III Hanowerski

ojciec	Jerzy I Hanowerski
matka	Zofia Dorota z Celle

Jerzy II (ur. 10 listopada 1683, zm. 25 października 1760), od 11 czerwca 1727 król Wielkiej Brytanii z dynastii hanowerskiej. Był również elektorem Hanoweru i księciem Brunszwiku-Lüneburga.

Pod wpływem żony Karoliny z Ansbachu swe decyzje konsultował z jej przyjacielem i powiernikiem Robertem Walpole'm - premierem Anglii, który był własciwie jedynym jego doradcą. Inaczej niż jego ojciec Jerzy I Hanowerski Jerzy II mówił po angielskiu, miał jednak cieżki niemiecki akcent, z którego czesto wyśmiewali się Brytyjczycy. Mimo, ze był królem Wielkiej Brytanii, Jerzy II czuł się nadal głównie elektorem Hanoweru. Niektórzy politycy brytyjscy tych czasów jak William Pitt, 1. hrabia Chatham uważali, że interesy Wielkiej brytanii sa często poswięcane na ołtarzu interesów Hanoweru. Uwag Pitta król nigdy nie zapomniał i zawsze był mu nieprzychylny. Wbrew powszechnemu mniemaniu król często miał ostatnie słowo w kształtowaniu polityki zagranicznej. W Wojnie o austriacką sukcesję stanął po stronie Austrii mimo, że Walpole był zdania, ze najlepiej zachowac neutralność by nie drażnić Francji. Od rad Walpole'a próbował sie uwonić juz w 1727 roku, lecz jego chwilowy nastepca Spencer Compton okazał sie zbyt nieudolny i musiał zgodzić się na powrót Walpole'a. Pomoc Austrii Jerzy II traktował jako swój obowiązek jako elektora Rzeszy niemieckiej. W 1756 roku musiał dwukrotnie przezwycieżyć niechęć; do rosnących wpływów Pitta i do władcy Prus Fryderyka II , z którym premier Thomas Pelham-Holles, 1. książę Newcastle zawarł sojusz zwany Konwencją westminsterską (1756).

Jerzy II nie był zbyt popularny. Oprócz jego akcentu Brytyjsczyków drażniła lubiezność króla. On i jego żona Karolina z Ansbachu często bez żenady rozmawiali o sprawach seksu czym krępowali powściągliwszych polityków brytyjskich.

Poprzez powołanie do rządu Williama Pitta i wojnę z Francją utorował Anglii drogę do potęgi światowej. Założył również uniwersytet w Getyndze, od jego imienia nazwano również stan Georgia, w Stanach Zjednoczonych.