Infiks
Z Wikipedii
Infiks (wrostek) – w językoznawstwie jest to każdy "kawałek" wyrazu (jego morfem), o ile jest umiejscowiony wewnątrz rdzenia (podstawy słowotwórczej).
Infiksy razem z prefiksami (przedrostkami) i sufiksami (przyrostkami) wchodzą w skład afiksów (zrostków), czyli tych morfemów słowotwórczych, które odpowiadają za tworzenie wyrazów pochodnych.
Przykłady:
- W języku praindoeuropejskim istniał infiks -n- (z postaciami obocznymi -ne-, -no-). Jego ślady to na przykład:
- w łacinie: frango 'łamię' - fregi 'złamałem', vinco 'widzę' - vici 'zobaczyłem'
- w języku polskim: siadł - siądzie
- w sanskrycie: 'rozrywam' yunájmi (1. osoba liczby pojedynczej czasu teraźniejszego) ze rdzenia yuj- (-na- oznacza czynnosć w teraźniejszości)
- W języku angielskim takie wyrazy jak bloody, blooming czy fucking mogą być wstawiane do słów jako infiks: np. abso-bloomin'-lutely (z My Fair Lady), fan-fucking-tastic
- lazuri ? (en:Laz language): 'rozpinam' bribs-are (ze rdzenia bris-, -b- jest znakiem pierwszej osoby czasu teraźniejszego, który w innych przypadkach występuje też jako prefiks jak w b-dis-dare 'śmieję się')
