Humenné

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Humenné
Państwo	Słowacja
kraj	preszowski
burmistrz	Vladimír Kostilník
Powierzchnia	28,67 km²
Położenie	48°55' N 21°54' E
Wysokość	156 m n.p.m.
Populacja (2004) • liczba ludności • gęstość	35 008 1221,07 os./km²
Nr kierunkowy	0 57
Kod pocztowy	066 01
Tablice rejestracyjne	HE
Położenie na mapie
Strona internetowa miasta

Zamek

Pomnik Szwejka

Humenné (węg. Homonna, niem. Homenau) - miasto powiatowe we wschodniej Słowacji, w kraju preszowskim, w regionie Zemplín.

Humenne leży na wysokości 157 m n.p.m., u ujścia Cirochy do Laborca, w dolinie oddzielającej Pogórze Ondawskie od pasma Wyhorlatu. Liczba mieszkańców miasta wynosi 35 157 [2002], powierzchnia - 28,67 km². Współrzędne geograficzne: 48°56'09 N, 21°54'24 E.

Przez Humenné przebiega droga krajowa 74, prowadząca od granicy z Ukrainą (przejście graniczne Ubľa-Małyj Bereznyj) przez Sninę do miasta Strážske i dalej na zachód. Łączy się z nią droga lokalna 559 z Medzilaborec. W Humenném zbiegają się również linie kolejowe ze Stakčína i Sniny oraz z Medzilaborec do Strážskego.

Pierwsze ślady osadnictwa w okolicach Humennégo datują się jeszcze z epoki kamiennej. Osadnictwo słowiańskie zaczęło się w V wiek n.e., jednak właściwa, systematyczna kolonizacja zaczęła się w II połowie XIII wieku, po najazdach tatarskich. Okolicę zasiedlili głównie Rusini z pobliskiej Rusi Zakarpackiej. Pierwsza wzmianka o Humenném datuje się z 1317. Miasto znalazło się na transkarpackim szlaku handlowym z Polski na Węgry. Na początku XIV wieku stało się siedzibą węgierskiego rodu magnackiego Drugethów, który panował nad nim do czasu wygaśnięcia w 1684. Miasto rozwinęło się jako ośrodek rzemiosła, było również ośrodkiem administracyjnym jednej z największych feudalnych włości na Węgrzech. Przywilej króla Macieja Korwina potwierdził prawa miejskie Humennégo, miasto miało prawo składu i przywileje handlowe. W mieście znajdowała się komora celna na szlaku handlowym. W XVI wieku okolice miasta zaczęli zasiedlać Wołosi. W 1613 w mieście powstało kolegium jezuickie. Reformy terezjańskie w II połowie XVIII wieku nadały miastu nowy impuls do rozwoju.

W XVIII wieku w Humenném mieszkali Węgrzy, Słowacy, Polacy, Żydzi i Rusini. W XIX wieku miasto dostało się pod panowanie rodu Andrassych z Siedmiogrodu. Pod ich rządami miasto rozwijało się gospodarczo. W 1871 doprowadzono do Humennégo kolej, w 1889 otwarto pierwszą w Austro-Węgrzech szkołę ekonomiczną. W 1910 miasto miało 4,5 tys. mieszkańców, z czego 1,7 tys. Węgrów, 1,4 tys. Słowaków i 0,9 tys. Niemców. Szybki rozwój zahamowała I wojna światowa. W okresie międzywojennym i zaraz po II wojnie światowej Humenné było ośrodkiem administracyjnym. W 1948 miasto miało 7 tysięcy mieszkańców. W 1956 w mieście ulokowano wielką fabrykę włókna poliamidowego Chemlon, poza tym powstały zakłady przemysłu chemicznego, spożywczego i budowlanego. Zaowocowało to budową blokowisk. Lokalny przemysł nie podźwignął się jednak po kryzysie socjalistycznej gospodarki w latach 80. XX wieku. Obecnie okolice Humennégo są zaliczane do uboższych regionów Słowacji.

Humenné służy turystom jako baza do wycieczek w Wyhorlat i w Góry Bukowskie. W najbliższej okolicy miasta leżą ruiny dwóch zamków - w Brekovie i w Jasenovie. W samym mieście znajdują się skansen, renesansowy zamek Drugethów z 1610 oraz gotycki kościół z XIV wieku.