Hlebowiczowie
Z Wikipedii
Hlebowiczowie - jeden z najpotężniejszych litewskich rodów magnackich herbu Leliwa. Rodzina ta miała w swoich szeregach w XVI - XVII w. m.in. ośmiu wojewodów, kanclerza wielkiego i podskarbiego litewskiego.
Wzmianki o Hlebowiczach pojawiają się w "Potopie" (tom I i III) Henryka Sienkiewicza.
W polskim życiu publicznym do dziś pojawiają się potomkowie Hlebowiczów.
[edytuj] Znani członkowie rodu
- Hleb (XV w.) - protoplasta rodu Hlebowiczów, wojewoda smoleński i drohobuski.
- Stanisław Hlebowicz (zm. 1513 r.) - wojewoda połocki, marszałek hospodarski.
- Mikołaj Hlebowicz (zm. 1514 r.) - starosta drohicki i słonimski, zginął podczas oblężenia Smoleńska.
- Jerzy Hlebowicz (zm. 1520 r.) - wojewoda smoleński.
- Jan Hlebowicz ( 1480-1549 r.) - wojewoda wileński (od 1542 r.), kanclerz wielki litewski (od 1546 r.).
- Mikołaj II Hlebowicz (zm. 1632 r.) - wojewoda smoleński, kasztelan wileński.
- Jan Samuel Hlebowicz (zm. 1633 r.) - stolnik litewski, poseł na sejm.
- Jerzy Karol Hlebowicz (zm. 1669 r.) - wojewoda wileński.
- Antoni Hlebowicz (1801-1847 r.) - urzędnik w służbie carskiej, wizytator szkół, założyciel i wydawca "Pamiętnika Religijno-Moralnego", postać wzbudzająca duże kontrowersje.
- Henryk Hlebowicz (1904-1941 r.) - polski błogosławiony Kościoła katolickiego, duszpasterz katolickich organizacji i stowarzyszeń akademickich. Zamordowany przez Niemców 9 listopada 1941 w lesie pod Borysowem.