Hipertermia

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Hipertermia - stan podwyższonej temperatury ciała (powyżej 41 stopni Celsujsza), który wymaga podjęcia kroków ochładzających organizm, w przeciwnym wypadku grozi uszkodzeniem mózgu lub nawet śmiercią.

Objawy hipertermii:

osłabienie organizmu
bóle i zawroty głowy
mdłości
zaburzenia widzenia

Inna, bardziej techniczna, definicja hipertermii związana z jej zastosowaniami w leczeniu chorób nowotworowych:

Hipertermia jest stanem organizmu, lub jego części, w którym temperatura tkanki/tkanek przekracza aktualną nastawę systemu termoregulacji organizmu. Hipertermię można podzielić na naturalną i sztuczną.

W hipertermii sztucznej, używanej w zabiegach leczniczych, następuje przełamanie systemu termoregulacji organizmu poprzez zastosowanie źródeł zewnętrznych ciepła, takich jak promieniowanie elektromagnetyczne o różnych częstotliwościach lub ultradźwięki. Historycznie, już od czasów starożytnego Egiptu, używano wielu innych metod, jak np., zanurzanie w gorącym wosku. Zazwyczaj, w hipertermii sztucznej stosuje się temperatury od 42°C do ok. 47°C. Hipertermia sztuczna znajduje zastosowanie w leczeniu chorób nowotworowych, najczęściej w synergii z innymi metodami. Jej główna idea wynika z dwóch faktów:

1) większej, niż tkanek zdrowych, wrażliwości komórek nowotworowych na podwyższenie temperatury (guz nowotworowy ma upośledzony system termoregulacji ze względu na nienormalne unaczynienie - bardzo długie kapilary), co prowadzi do powolnej martwicy tkanek zmienionych nowotworowo;

2) powodowania, że komórki nowotworowe, które w określonych stadiach swego rozwoju stają się odporne na radioterapię, tracą tą odporność, co skutkuje większym skutecznością zabiegu radioterapii.

Łagodnym przykładem hipertermii naturalnej jest sytuacja, w której po zastosowaniu środka obniżającego temperaturę ciała, podniesioną w wyniki jekiejś choroby, pocimy się gwałtownie. W wyniku działania leku została obniżona nastawa systemu termoregulacji, a temperatura tkanek pozostała wysoka i organizm zastosował środki przywracające temperaturę tkanek bliską nastawy. Zgodnie z taką definicją, nie jest hipertermią sytuacja, w której sam organizm zmienił nastawę, np. w wyniku infekcji, z 37°C na np. 39°C. Sa jeszcze inne, bardziej niebezpieczne sytuacje, np. udar cieplny.