Henryk Karyncki

Z Wikipedii

Henryk VI Karyncki - (ok. 1265-2 kwietnia 1335), król Czech w 1306 i 1307-1310, hrabia Tyrolu, książę Karyntii i Krainy w latach 1295-1335, tytularny król Polski 1307-1310.

Był synem Meinharda II i Elżbiety Bawarskiej z rodu Wittelsbachów.

Po zamordowaniu Wacława III w 1306 jako mąż Anny Przemyślidki, córki Wacława II, został spadkobiercą korony czeskiej. Musiał jednak ulec pretensjom Habsburgów. Rudolf III Habsburg najechał Czechy i koronował się w Pradze, 4 lipca 1307 jednak umarł. 15 sierpnia 1307 Henryk został wybrany królem Czech przez szlachtę czeską, podnosząc także ze strony żony pretensje do tronu polskiego. Przez cały okres swoich rządów tytułował się królem Czech i Polski. W sierpniu 1310 na sejmie Rzeszy we Frankfurcie nad Menem król niemiecki Henryk VII Luksemburski pozbawił go władzy, oddając Czechy swojemu synowi Janowi Luksemburskiemu. W wyniku wyprawy luksemburskiej na Czechy, Henryk zmuszony był ustąpić i udał się do Tyrolu.

Poprzednik Wacław III

król Czech 1306

Następca Rudolf III Habsburg

Poprzednik Rudolf III Habsburg

król Czech 1307-1310

Następca Jan Luksemburski