Gutaperka
Z Wikipedii
Gutaperka - substancja pochodzenia naturalnego, pozyskiwana i wykorzystywana w podobny sposób jak kauczuk naturalny, z tą różnicą, że gutaperka w normalnych warunkach jest tworzywem nieelastycznym.
Gutaperka jest pozyskiwana z soku mlecznego roślin z rodziny sączyńcowatych, np. z drzewa gutaperkowca, Palaquium gutta, oraz z Palaguium oblongifolia, rosnących dziko i uprawianych na Półwyspie Malajskim (Indonezja).
Gutaperka jest produktem koagulacji lateksu. Jej głównym składnikiem chemicznym jest trans-poliizopren-1,4 - izomer głównego składnika kauczuku naturalnego. Gutaperka jest tworzywem twardym, krystalicznym, barwy od brudno-białej do brunatnej. Już w temperaturach z przedziału 50-70 °C posiada własności termoplastyczne, topi się z rozkładem przy ok. 130 °C. Gęstość 0,95-1,02 g/cm³.
Jest odporna na wpływ warunków atmosferycznych i otoczenia naturalnego oraz dość odporna chemicznie. Ulega jednak starzeniu od tlenu atmosferycznego, czemu można zapobiec odpowiednimi dodatkami. Rozpuszczalna w węglowodorach aromatycznych i chlorowanych, ulega kwasom tlenowym. Jest dobrym izolatorem elektrycznym.
Zastosowanie: niegdyś duży udział w izolacji kabli elektrycznych, produkcji klejów, technice dentystycznej, dziś wypierana przez tworzywa sztuczne. Stosowana także do produkcji piłek golfowych.
Etymologia: Nazwa gutaperka pochodzi z (malaj. getah = guma, percha = drzewo)