Franciszek Siarczyński

Z Wikipedii

Franciszek Siarczyński (ur. w 1758, zm. w 1829) - polski ksiądz katolicki, członek zakonu pijarów, historyk, geograf, publicysta.

Był wykładowcą gramatyki, historii i geografii w warszawskim Collegium Nobilium (1781-1785), uczestnikiem obiadów czwartkowych u króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, autorem m.in. 3-tomowej Geografii, czyli opisania naturalnego, historycznego i politycznego krajów i narodów. Zebrał materiały do Słownika historyczno-statystyczno-geograficznego Galicji, wydanego częściowo w 1857 w Rozmaitościach - dodatku tygodniowym do Gazety Lwowskiej. Był członkiem honorowego Towarzystwa Naukowego Krakowskiego.

Po przewiezieniu z Wiednia do Lwowa zbiorów ossolińskich w 1827, został pierwszym dyrektorem Księgozbioru Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie (1827-1829). Uzyskał od władz zaborczych zezwolenie na wydawanie czasopisma naukowego Ossolineum (pod nazwą Czasopism Naukowy Księgozbioru Publicznego im. Ossolińskich) i w ciągu dwóch lat wydał 7 zeszytów.

Był proboszczem w Jarosławiu, kanonikiem katedralnym warszawskim i przemyskim, deputowanym do Stanów Galicyjskich, przeorem w Kozieńcu (1789) i Łańcucie (1799).