Fionn mac Cumhail

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Fionn mac Cumhail - legendarny wojownik w mitologii irlandzkiej.

Podstawą większości opowieści o Fionnie pochodzi z Cyklu Feniańskiego, opowiedziane podobno przez barda o imieniu Osjan. Podług legendy, Fionn był słynnym wodzem grupy wojowników i myśliwych nazywających się Fianna.

"Fionn" (lub "Finn") to w rzeczywistości pseudonim oznaczający "jasny" - w odniesieniu do koloru włosów, a w niektórych wersjach - również "biały", co dotyczy czystości.

[edytuj] Legenda

Jego ojcem był przywódca Fianna, Cumhail, a matką - Muirne. Gdy Fionn był małym dzieckiem, Cumhail zginął z rąk swego rywala, którym był Goal mac Morn. Matka wysłała wtedy Fionna pod opiekę dwóch kobiet: druidki Bodhmall oraz wojowniczki i nauczycielki o imieniu Liath Luachra. U nich otrzymał solidne wykształcenie w dziedzinach uważanych wtedy za istotne dla młodego Irlandczyka z jego grupy społecznej. Gdy dorósł, powrócił do społeczeństwa. Przeszedł i zdał wyjątkowe testy, niezbędne aby móc się przyłączyć do Fianna. Chciał pójść na służbę kilku królów, ale każdy z nich odmówił, bojąc się zemsty Goala.

Następnie Fionn spotkał na brzegu rzeki Boyne poetę, i uczył się u niego przez siedem lat. Pod koniec tego okresu, poeta złowił Łososia Wiedzy (ang. Salmon of Knowledge), a Fionn, nieświadomy posiadanej przez tą rybę mocy, ugotował ją dla swego mistrza. Podczas gotowania, przebił niechcący widniejącą na ciele łososia bliznę, czym sparzył sobie kciuk, do którego przykleił się kawałek skóry łososia. Ssąc bolący palec, Fionn połknął ten kawałek, wchłaniając w ten sposób mądrość łososia. Dowiedział się, jak wziąć odwet na Goalu, i, w późniejszych opowieściach, był zdolny przywołać moc łososia ssąc swój kciuk.

W jednej z wersji tej opowieści, Fionn zabił Goala i resztę jego ludzi. W innej upokorzył go, a Goal stał się jednym z jego najbardziej zaufanych żołnierzy.

Później Fionn ożenił się z kobietą z ludu Sidhe.

Według legendy, to on zbudował Groblę Olbrzyma, po której miał przejść suchą nogą do Szkocji. Pewnego razu zaś, wyrwał z ziemi część Irlandii, aby rzucić nią w swojego przeciwnika, lecz nie trafił, i kawał ziemi wylądował w Morzu Irlandzkim, stając się Wyspą Man; miejsce, z którego zaczęrpnął ziemi, zostało natomiast jeziorem Lough Neagh.