Europejski System Banków Centralnych

Z Wikipedii

Europejski System Banków Centralnych, ESBC - (ang. European System of Central Banks) - działający w ramach Unii Europejskiej system składający się z Europejskiego Banku Centralnego (EBC) i narodowych banków centralnych wszystkich krajów członkowskich UE, powołany 1 czerwca 1998 roku.

Eurosystem natomiast składa się z EBC i banków centralnych tych krajów europejskich, które przyjęły euro.

Zadania ESBC i Eurosystemu są określone w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską i wyszczególnione w statucie ESCB i EBC, który stanowi załącznik do Traktatu. W Traktacie jest mowa tylko o ESBC, gdyż przy jego tworzeniu założono, że wszystkie państwa UE przyjmą jednolitą walutę euro - do tego czasu zadania te realizuje Eurosystem.

Głównym celem ESBC jest utrzymanie stabilności cen (czyli kontrola inflacji). Podstawowe zadania Systemu to kreowanie i realizacja polityki walutowej UE, zarządzanie rezerwami walutowymi krajów członkowskich, przeprowadzanie operacji dewizowych oraz wspieranie sprawnego działania systemów płatniczych.

Banki krajów UE spoza obszaru euro (Dania, Szwecja, Wielka Brytania oraz 10 nowych członków Unii) mogą w ramach ESBC prowadzić własną politykę pieniężną, ale są wyłączone z procesu decyzyjnego.

Narodowe banki centralne są integralną częścią Systemu - ich statuty muszą być zgodne ze statutem ESBC, zobowiązane są one do prowadzenia polityki zgodnej z polityką ESBC, ich prawnym obowiązkiem jest dbanie o stabilność euro i informowanie społeczeństwa o polityce pieniężnej ESBC.

Organami decyzyjnymi ESBC są organy Europejskiego Banku Centralnego, tj. Rada Naczelna i Dyrektoriat. EBC sporządza także sprawozdania z działalności ESBC i przedstawia je Parlamentowi Europejskiemu, Radzie Unii Europejskiej, Komisji Europejskiej i Radzie Europejskiej.