Eneasz (mitologia)
Z Wikipedii
Eneasz (łac. Aineias, Aeneas) - bohater wojny trojańskiej i eposu Eneida. Legendarny założyciel miasta Rzymu, żołnierz i podróżnik. Syn Anchizesa i bogini Afrodyty, książę Dardanów, obrońca Troi. Po jej upadku wraz z ojcem Anchizesem i synem Askaniuszem oraz garstką uratowanych towarzyszy szuka nowych siedzib. Bogowie obiecali Eneaszowi nową ojczyznę. Po długiej tułaczce (Tracja, Macedonia, Delos, Kreta, Sycylia) przybył do fenickiego miasta Kartaginy. Miastem rządziła królowa Dydona. Chciała się dowiedzieć z ust naocznego świadka historię zburzenia Troi, więc urządziła ucztę, przy której Eneasz opowiadał. Dzięki bogini - Wenerze - Dydona zakochała się w Eneaszu i gotowa była oddać mu swą rękę oraz władzę nad miastem. Jednak Eneasz opuścił Kartaginę, gdyż zgodnie z wolą bogów miał zostać założycielem nowego potężnego państwa. Potajemnie wyruszył w dalszą drogę. Dydona z rozpaczy przebiła się mieczem. Po kilku dniach wędrówki, wylądował koło miasta Kume, w Zatoce Neapolitańskiej. Niedaleko stąd było wejście do podziemia. Gdy je zwiedził odpłynął z towarzyszami na północ. Dopłynęli do brzegów Italii przy ujściu Tybru, do krainy Lacjum, wyszli na ląd, żeby odpocząć. Był tam tylko jeden dąb, a pod nim trochę trawy. Usiedli na niej i zaczęli zajadać owoce i twarde jak stoły placki. Eneasz wiedział już, że to jest jego ziemia obiecana. Król Lacjum Latynus (Latinus) udzielił przybyszom gościny i oddał Eneaszowi swą córkę Lawinię za żonę. Eneasz miał ożenić się z Lawinią, lecz wcześniej doszło do wojny między Latynami i Rutulami, a wszystko za sprawą Junony. Eneasz musiał wieć stoczyć walkę z Rutulami i ich wodzem Turnusem, któremu poprzednio była obiecana Lawinia. Eneasz odniósł nad nim zwycięstwo, pozostał w Lacjum, gdzie założył nowe miasto, nazwane od imienia żony Lawinium. Zginął w walce z Etruskami, a ciało jego zostało uniesione przez bogów. Jest głównym bohaterem Eneidy Wergiliusza. Obok Herkulesa i Tezeusza jest znanym bohaterem rzymskich mitów i legend.
[edytuj] Źródła:
- Homer, Iliada II, 819-21; V, 217-575; XIII, 455-544; XX, 75-352;
- Wergiliusz, Eneida;
- Owidiusz, Metamorfozy XIV, 581-608;
Zobacz też: Eneasz (imię)