Elizeusz
Z Wikipedii
Elizeusz (hebr. אלישע - Elišaʿ lub ʾĔlîšaʿ) powołany na proroka przez Eliasza, któremu usługiwał przez 6 lat. Elizeusz uważał Eliasza za swojego duchowego ojca i był niczym jego pierworodny syn. Jego służba trwała około 60 lat. W czasie tym dokonał wielu cudów. Umarł śmiercią naturalną za panowania wnuka Jehu - króla Izraela. O proroku owym wspomniał Jezus w Ewangeli Łukasza 4:27.
[edytuj] Cuda z czasów Elizeusza opisane w Biblii
- Rozdzielenie wód Jordanu - 2 Krl 2:14
- Oczyszczenie źródła zaopatrującego Jerycho w wodę - 2 Krl 2:19-22
- Atak niedźwiedzi na młodocianych szyderców - 2 Krl 2:23,24
- Zaopatrzenie wojska w wodę - 2 Krl 3:16-26
- Dostarczenie wdowie oliwy - 2 Krl 4:1-7
- Powicie syna przez bezdzietną Szunamitkę - 2 Krl 4:18-37
- Wskrzeszenie dziecka - 2 Krl 4:18-37
- Uzdatnienie zatrutej potrawy - 2 Krl 4:38-41
- Nakarmienie 100 mężczyzn 20 bochenkami chleba - 2 Krl 4:42-44
- Uleczenie Namana z trądu - 2 Krl 5:1-14
- Przeniesienie trądu z Namana na Gechaziego - 2 Krl 5:24-27
- Wypłynięcie żelaznej części siekiery na powierzchnię wody - 2 Krl 6:5-7
- Ukazanie słudze anielskich rydwanów - 2 Krl 6:15-17
- Porażenie wojsk syryjskich ślepotą - 2 Krl 6:18
- Przywrócenie wzroku żołnierzom syryjskim - 2 Krl 6:19-23
- Wskrzeszenie zmarłego - 2 Krl 13:20,21
 |
ojciec: Szafet |
Postać biblijna |
synowie: ? |
