Edward Redliński
Z Wikipedii
Edward Redliński (ur. 1 maja 1940 we Frampolu koło Białegostoku) – polski prozaik, reportażysta i dramatopisarz.
[edytuj] Życiorys
Ukończył Wydział Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej oraz Studium Dziennikarskie Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował w "Gazecie Białostockiej" i białostockim radiu. Autor humorystycznych, a zarazem ironicznych powieści i opowiadań, ukazujących w poetyce groteskowej i satyrycznej konflikt między kulturą ludową a postępem cywilizacji – Listy z Rabarbaru (1967), Awans (1973), Konopielka (1973), mikropowieści o nowej emigracji polskiej w Stanach Zjednoczonych Dolorado (1985), powieści Szczuropolacy (1994), Krfotok (1999), reportaży Zgrzyt (1971), niezwykłego zbioru podań, jadłospisów, grypsów więziennych, Nikiformy (1982), dramatów Pustaki (1985) i Wcześniak (2004) oraz powieści Telefrenia (2006).
W jego twórczości powtarza się motyw zderzenia kultury i mentalności wiejskiej z miejską oraz doświadczeń emigracyjnych (Nowy Jork 1981-1981).
W 2006 r. otrzymał nagrodę literacką im. Jarosława Iwaszkiewicza za całokształt twórczości.
Filmy na podstawie jego powieści:
- Awans (1974, własny scenariusz, reżyseria Janusz Zaorski)
- Konopielka (1982, scenariusz i reżyseria: Witold Leszczyński)
- Szczęśliwego Nowego Jorku (1997, własny scenariusz na podstawie Szczuropolaków, reżyseria Janusz Zaorski)
Oprócz tego był autorem scenariusza do filmów:
- 150 na godzinę (1971)
- Requiem (2001)
Krfotok, powieść z gatunku political fiction została nominowana w 1998 roku do Nagrody Zajdla.
