Digital Enhanced Cordless Telecommunications
Z Wikipedii
Digital Enhanced Cordless Telephony - system cyfrowej łączności bezprzewodowej na niewielkich odległościach opracowany przez Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych. Według założeń przystosowany zarówno do transmisji mowy jak i danych. W wersji podstawowej wykorzystuje 10 kanałów radiowych w zakresie częstotliwości 1880 do 1980 MHz (każde urządzenie DECT powinno być przystosowane do wykorzystania tych kanałów). ETSI przewidziało także możliwość użytkowania kolejnych 23 kanałów. Dzięki zwielokrotnieniu czasowym TDMA w jednym kanale może być jednocześnie transmitowanych do 12 niezależnych rozmów telefonicznych lub innych sygnałów cyfrowych. Sygnały w obu kierunkach przesyłane są na przemian tym samym kanałem. Mowa kodowana jest z wykorzystaniem ADPCM z przepływnością 32 kb/s.
Nadajniki wykorzystują modulację GMSK i posiadają moc 250 mW. Typowe urządzenia w otwartym terenie mają zasięg około 100 do 150 m.
System DECT jest szeroko wykorzystywany w bezsznurowych telefonach stacjonarnych (baza podłączona do linii telefonicznej połączona jest z przenośną słuchawką z wykorzystaniem tego systemu). DECT umożliwia utworzenie wewnętrznej bezprzewodowej sieci komunikacyjnej, przenośność aparatów w obrębie kilku łączy oraz wiele innych udogodnień (spójność sprzętu różnych producentów).