Czarny Kruk

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Czarny Kruk - polski XVII-wieczny okręt wojenny, uzbrojona fluita.

Był to początkowo niewielki holenderski albo rostocki statek handlowy typu fluita. Podczas wojny polsko-szwedzkiej, został w 1626 lub 1627 zarekwirowany przez władze polskie z powodu przewozu kontrabandy dla Szwedów, a następnie został wyposażony i uzbrojony jako okręt wojenny (w źródłach okręt ten występuje pod niemiecką nazwą; jej polskie brzmienie jest rekonstrukcją).

"Czarny Kruk" wchodził w skład pierwszej eskadry okrętów polskich, która wzięła udział w zwycięskiej bitwie z eskadrą szwedzką pod Oliwą 28 listopada 1627. Jego kapitanem był Aleksander Blayr. Okręt nie odegrał w bitwie większej roli; podjął nieudany pościg za wycofującymi się okrętami szwedzkimi, który kontynuował najdalej z polskich okrętów.

Po bitwie, komisarze królewscy zarządzili zdjęcie z fluit połowy dział i wszystkich żołnierzy piechoty morskiej. 22 grudnia na pokładzie "Czarnego Kruka" odbyło się pierwsze z przesłuchań uczestników bitwy przez komisarzy królewskich.

15 kwietnia 1628 "Czarny Kruk" został wysłany w rejs rozpoznawczy w składzie eskadry czterech okrętów (ponadto "Panna Wodna", "Żółty Lew" i "Feniks"). 19 kwietnia razem z "Feniksem" przyprowadził do Wisłoujścia angielski statek podejrzany o przewóz kontrabandy dla Szwedów.

Przed 2 maja 1628, kiedy nastapiło ustalenie nowego składu polskiej floty, "Czarny Kruk" został wycofany ze służby, rozbrojony i przekształcony ponownie w statek handlowy. Dalszy los statku nie jest ustalony.