Christo Stoiczkow

Z Wikipedii

Christo Stoiczkow, bułg. Христо Стоичков, (ur. 8 lutego 1966 w Płowdiw), bułgarski piłkarz i trener piłkarski, jeden z najbardziej cenionych zawodników w historii piłki bułgarskiej. Był zawodnikiem m.in. CSKA Sofia, AC Parmy i FC Barcelony, z którą pięciokrotnie wygrywał rozgrywki Primera Division, a także Puchar Mistrzów i Puchar Zdobywców Pucharów. Z reprezentacją Bułgarii, w której barwach rozegrał 83 mecze, zdobył IV miejsce na Mundialu 1994. Na tym turnieju wspólnie z Rosjaninem Olegiem Salenko wygrał koronę króla strzelców. Od 15 lipca 2004 roku jest selekcjonerem rodzimej kadry narodowej.

Spis treści 1 Kariera piłkarska 2 Sukcesy piłkarskie 3 Kariera trenerska 4 Ciekawostki 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Kariera piłkarska

Uważany jest za jednego z najlepszych piłkarzy bułgarskich. Grał na pozycji napastnika lub lewoskrzydłowego.

Zaczynał karierę w lokalnej Maricy, później przez dwa lata występował w Herbosie Harmanli. W 1984 roku 18-letniego Stoiczkowa dostrzegli działacze CSKA Sofia. W ciągu sześcioletniej przygody z tym klubem zdobył trzy tytuły mistrza Bułgarii, czterokrotnie triumfował w rozgrywkach o Puchar kraju oraz dwa razy – w 1989 i 1990 roku – był królem strzelców ligi.

W 1990 roku był najskuteczniejszym napastnikiem Europy. Dzięki temu, w tym samym roku, za 4,5 mln dolarów został kupiony przez Barcelonę. W klubie z Katalonii stał się jednym z liderów. Drużyna, w której oprócz niego grali m.in. Andoni Zubizarreta, Romario, Ronald Koeman i Michael Laudrup, w pierwszej połowie lat 90. przeżywała swój renesans; Bułgar w jej barwach zdobył pięć tytułów mistrza kraju, Puchar Mistrzów 1992, Puchar Zdobywców Pucharów 1997 i dwa Superpuchary Europy. W ciągu pięciu lat gry w Hiszpanii rozegrał 151 meczów i strzelił 76 goli.

W 1994 roku z reprezentacją, prowadzoną przez Dimityra Penewa, grał na mistrzostwach świata. Bułgaria niespodziewanie została czwartą drużyną globu, a Stoiczkow z Rosjaninem Olegiem Salenką podzielił się koroną króla strzelców turnieju. Dwa lata później drużyna narodowa występowała na Euro 1996, ale po jednym zwycięstwie, jednym remisie i porażce, zakończyła swój udział na fazie grupowej. Stoiczkow był strzelcem wszystkich trzech goli.

Po 1996 roku obniżył formę. Wcześniej miał nieudany sezon w AC Parma. Mimo iż jeszcze dwa lata grał w Barcelonie to jego pozycja powoli zaczynała słabnąć.

W 1998 roku zaliczył nieudany występ z drużyną narodową na Mundialu 1998. Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał w 1999 roku.

Po mistrzostwach występował jeszcze w klubach Arabii Saudyjskiej, Japonii i Stanów Zjednoczonych. Piłkarską karierę zakończył w 2000 roku w wieku trzydziestu czterech lat.

• 1976-81 – Marica Płowdiw
• 1982-84 – Herbos Harmanli
• 1984-90 – CSKA Sofia
• 1990-95 – FC Barcelona
• 1995-96 – AC Parma
• 1996-98 – FC Barcelona
• 1998-98 – CSKA Sofia
• 1998-98 – Al-Nassr Rijad (rozegrał w barwach tego klubu dwa mecze)
• 1998-99 – Kashima Reysol
• 2000-00 – Chicago Fire

[edytuj] Sukcesy piłkarskie

• mistrzostwo Bułgarii 1987, 1989 i 1990 oraz Puchar Bułgarii 1985, 1987, 1988 i 1989 z CSKA Sofia
• mistrzostwo Hiszpanii 1991, 1992, 1993, 1994 i 1998, Puchar Hiszpanii 1997 i 1998, Puchar Ligi Mistrzów 1992, finał Pucharu Ligi Mistrzów 1994, Puchar Zdobywców Pucharów 1997 oraz Superpuchar Europy 1992 i 1997 z Barceloną
• Puchar Zdobywców Pucharów Azji 1998 z Al-Nassr Rijad
• Puchar Stanów Zjednoczonych 2000 z Chicago Fire

• król strzelców ligi bułgarskiej w 1989 i 1990 roku
• laureat Złotego Buta 1990 dla najlepszego strzelca lig europejskich
• król strzelców (wspólnie z Rosjaninem Olegiem Salenką) Mistrzostw Świata 1994
• laureat Złotej Piłki za rok 1994 według France Football

W reprezentacji Bułgarii od 1986 do 1999 roku rozegrał 83 mecze i strzelił 37 bramek – starty na Mundialu 1994 (IV miejsce) i 1998 (runda grupowa) oraz na Euro 1996 (runda grupowa).

poprzednik: Roberto Baggio

Laureat ZŁOTEJ PIŁKI za rok 1994

następca: George Weah

[edytuj] Kariera trenerska

Bez żadnego wcześniejszego doświadczenia szkoleniowego, 15 lipca 2004 roku przejął od Płamena Markowa stery reprezentacji narodowej. Znacznie odmłodził kadrę, ale mimo to w eliminacjach do Mundialu 2006 zajął z nią dopiero czwarte miejsce w grupie. Kolejnym sprawdzianem jego trenerskich umiejętności są kwalifikacje do Euro 2008.

• 2003-04 – FC Barcelona, członek sztabu szkoleniowego
• od 2004 – reprezentacja Bułgarii

Selekcjonerzy reprezentacji Bułgarii od 1980 roku*
Atanas Parzchelow | Iwan Wucow | Christo Mładenow | Boris Angełow | Iwan Wucow | Dimityr Penew | Christo Bonew | Dimityr Dimitrow | Stojczo Mładenow | Płamen Markow | Christo Stoiczkow * Pełna lista selekcjonerów kadry znajduje się tutaj.

[edytuj] Ciekawostki

• Z powodu zaczepnego i nie zawsze dżentelmeńskiego stylu gry oraz doboru słownictwa kierowanego pod adresem sędziów i piłkarskich przeciwników dorobił się przydomku Vulgar Bulgar.
• Jego nazwisko znalazło się na liście FIFA 100 – klasyfikacji stu najlepszych piłkarzy świata w XX wieku.
• W październiku 2006 roku założył klub FC Christo Stoiczkow, który wystartował w najniższej lidze Hiszpanii.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Christo Stoiczkowa
• RSSSF – wszystkie mecze w kadrze
• szczegółowa biografia Christo Stoiczkowa