Bruno Jasieński
Z Wikipedii
Bruno Jasieński, właściwie Wiktor Zysman (urodzony 17 lipca 1901 w Klimontowie, zginął 17 września 1938 w więzieniu w Moskwie) - polski poeta, współtwórca polskiego futuryzmu. Jego ojciec, ewangelik, zasymilowany Żyd, był lekarzem i społecznikiem; matka Jasieńskiego była szlachcianką.
Tworzył w języku polskim, rosyjskim i francuskim. Autor tomików wierszy But w butonierce i Ziemia na lewo, dramatu Bal manekinów, poematu Słowo o Jakubie Szeli, powieści Palę Paryż.
Studiując w Krakowie był świadkiem wypadków tzw. powstania krakowskiego 1923 roku. Pod wpływem tych wydarzeń związał się z ruchem komunistycznym; emigrował do Francji, skąd został dwukrotnie wydalony za swoje publikacje oraz agitację komunistyczną. W 1929 roku osiadł w ZSRR.
Jego póżniejsza twórczość przybrała socrealistyczny charakter. W sławnym dziele sławiącym budowę Kanału Białomorsko-Bałtyckiego, jego pióra jest rozdział zatytułowany „Dobić wroga klasowego". W okresie Wielkiej czystki w maju 1937 aresztowany i skazany na 15 lat łagru. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy został skazany na karę śmierci i rozstrzelany.