Bitwa pod Mykale

Z Wikipedii

Bitwa pod Mykale
Konflikt: II wojna perska
[[|238px]] Mapa miejsca bitwy
Data sierpień 479 p.n.e. Miejsce Mykale Wynik Wygrana Greków Przyczyna Terytorium
Walczące strony
Persja	Grecja
Dowódcy
Artayntes	Leotychidas II
Siły
ponad 60 000	ok. 40 000
Straty
ok. 40 000	nieznane

Bitwa pod Mykale - bitwa pomiędzy wojskami greckimi i perskimi stoczona podczas drugiej wojny perskiej w sierpniu roku 479 p.n.e. (według Herodota miała miejsce tego samego dnia co bitwa pod Platejami).

Spis treści 1 Przygotowania 2 Przebieg bitwy 3 Podsumowanie 4 Bibliografia

[edytuj] Przygotowania

Król Sparty Leotychidas II, ulegając namowom posłów z Samos wyruszył przeciwko Persom w celu wyzwolenia Jonów. Persowie w obawie przed zbliżają się flotą grecką wyciągneli swoje okręty na brzeg przylądka Mykale. Obwarowali się dodatkowo wałami zbudowanymi z drzew i kamienii. Leotychidas po dotarciu na miejsce zaczął wzywać Jonów do stawienia sie po stronie greckiej. Persowie w odpowiedzi rozbroili jońskich najemników lub odesłali do pilnowania górskich przełęczy.

[edytuj] Przebieg bitwy

Bitwa rozpoczęła się (według Herodota) wieczorem na wieść o zwycięstwie w bitwie pod Platejami. Jako pierwsi zaatakowali Ateńczycy przełamując obronę perską. Wdzierając sie razem z wojskami innych polis zdobyli przewagę nad wojskami perskimi. Szalę zwycięstwa przeważyło przejście Jonów na stronę grecką - w tym momencie po stronie perskiej walczyli już tylko rodowici Persowie. W wyniku bitwy zostały spalone wszystkie okręty floty perskiej - razem z wynikiem bitwy pod Platejami oznaczało to niemal całkowite zniszczenie floty perskiej.

[edytuj] Podsumowanie

Za radą Temistoklesa zwycięzcy zrezygnowali jednak z zemsty na miastach greckich wspierających Persów. W 478 p.n.e. flota grecka pod dowództwem Spartanina Pauzaniasza, odwołanego później przez eforów z powodu dyktatorskich zapędów, wyzwoliła miasta jońskie. Sparta wezwała Jonów do przeniesienia się do Grecji kontynentalnej, ci jednak postanowili zostać, zwracając się do Aten z prośbą o ochronę przed Persami.

Po 479 r. p.n.e. plany podboju Grecji zostały przez Persów zaniechane. Hellada zachowała wolność polityczną i duchową, co zaowocowało w następnym okresie rozkwitem kultury greckiej.

[edytuj] Bibliografia

1. Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych, str. 110, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ISBN 83-85719-84-9.

II wojna perska
Termopile – Artemizjon – Salamina – Plateje – Mykale – Eurymedon – Cypr - Famagusta