Bitwa o jezioro Erie
Z Wikipedii
Bitwa o Jezioro Erie | |||||||||||
Konflikt: Wojna brytyjsko-amerykańska | |||||||||||
[[|238px]] |
|||||||||||
|
|||||||||||
Walczące strony | |||||||||||
Wielka Brytania | Stany Zjednoczone | ||||||||||
Dowódcy | |||||||||||
Robert Heriot Barclay | Oliver Hazard Perry | ||||||||||
Siły | |||||||||||
9 okrętów artyleria |
6 okrętów | ||||||||||
Straty | |||||||||||
ok. 100 zabitych 1 okręt zatopiony 8 przechwyconych |
ok. 100 zabitych 1 okręt zatopiony |
||||||||||
Bitwa o Jezioro Erie – bitwa morska wojny brytyjsko-amerykańskiej 1812 roku, która się rozegrała na jeziorze Erie 10 września 1813 roku.
Bitwa rozgorzała po tym, jak Brytyjczycy niespodziewanie zdjęli blokadę portu Erie. Uwolniona flota amerykańska pod dowództwem komandora Olivera Perry, składająca się z 9 okrętów, rozpoczęła patrolowanie akwenu. Napotkała ona flotę brytyjską pod dowództwem komandora Roberta Barclaya w okolicach Put-in-Bay w Ohio. W skład floty brytyjskiej wchodziło tylko sześć okrętów, przewyższających jednak sumarycznym tonażem flotyllę amerykańską. Okrętem flagowym flotylli amerykańskiej był Lawrence, brytyjskiej - Detroit.
W pierwszej fazie bitwy ataki obu stron skupiły się na flagowych okrętach. Lawrence, zniszczony zmasowanym ogniem z okrętu Detroit, poszedł na dno. Perry'emu udało się jednak przedostać na drugi bryg Niagara, pozostający dotychczas w odwodzie. Uszkodzony w czasie poprzedniej wymiany ognia Detroit stał się łatwym łupem dla Niagary. Po zajęciu okrętu i pojmaniu dowódcy brytyjskiego, pozostałe okręty brytyjskie poddały się. Po bitwie Perry wysłał list do generała Harrisona, w którym napisał słynne zdanie: We have met the enemy and they are ours - "Spotkaliśmy wrogą i teraz są nasi" po czym wymienił zdobycze – dwie fregaty, dwa brygi, dwa szkunery i dwa slupy.
W wyniku bitwy Amerykanie przejęli kontrolę nad Jeziorem Erie, której nie stracili już do końca wojny. Brytyjczycy zmuszeni byli także do oddania Detroit.