Birginiak

Birginiak

Samiec w szacie godowej

Samica

Systematyka

Nazwa systematyczna gatunku

Polysticta stelleri

Birginiak (pstrokaczka, kaczka srokata) (Polysticta stelleri Pallas, 1769) - średni ptak wodny z rodziny kaczkowatych, zamieszkujący Syberię na wschód od półwyspu Tajmyr oraz Wyspę Św. Wawrzyńca i Alaskę. Nieregularnie gnieździ się w Laponii. Zimuje na brzegach Morza Beringa, a mała populacja europejska na brzegach Morza Północnego i na Bałtyku. Sporadycznie zimuje na zachodnim wybrzeżu Kanady

Cechy gatunku: Samiec w szacie godowej ma głowę i szyję białe, u dołu szyi czarna obroża, od której w linii pośrodkowej biegnie pas do żuchwy. Kantarek i tył głowy zielony. Grzbiet biały z czarnym pasem pośrodku, ciągnącym się od obroży do czarnych ogona i pokrywy ogonowej. Części proksymalne wierzchu skrzydeł białe, dystalne czarne, lusterko niebieskie z białym obwiedzeniem. Boki i brzuch rdzawe. Na bokach parzysta czarna, okrągła plama. Dziób i nogi szare. Samica i młode ciemnobrązowe z delikatnym ciemnym deseniem, lusterko niebieskie z białym obramowaniem. Samiec w upierzeniu spoczynkowym mniej kontrastowy i jaśniejszy. Młode podobne do samicy.
Wymiary średnie: dł. ciała ok. 43 - 50 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 70 cm
waga ok. 500 - 1000 g
Biotop: Niewielkie jeziora w pobliżu morskiego brzegu w strefie tundry. Zimuje na morskim wybrzeżu.
Gniazdo: Na lądzie w pobliżu wody.
Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w lipcu - czerwcu 5 do 10 jaj w kolorze od bladożółtego po oliwkowozielonkawy, o średnich wymiarach 59 x 41mm i średniej masie 58 g
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są przez okres ok. 26 dni przez samicę. Pisklęta usamodzielniają się po około 44 - 45 dniach.
Pożywienie: Głównie drobne zwierzęta.
Ochrona: Gatunek chroniony.