Azotan ołowiu(II)
Z Wikipedii
Azotan(V) ołowiu(II) (dawniej azotan ołowiawy, Pb(NO3)2) - nieorganiczny związek chemiczny sól ołowiu i kwasu azotowego.
Azotan ołowiu występuje w postaci bezbarwnych kryształów lub białego proszku. Jego gęstość wynosi 4,53 g/cm3. Rozpuszcza się w wodzie (w temp. 20°C 52,2g na 100g H2O). Roztwór ma odczyn kwaśny. Powyżej temperatury 470°C rozkłada się na tlenki azotu i ołowiu.
Azotan ołowiu ma właściwości utleniające, dlatego należy go przechowywać z dala od materiałów palnych. Jest toksyczny. LD50rat(oral) wynosi 93 mg/kg. Działa drażniąco na skórę, oczy, płuca i błony śluzowe.
Ze względu na właściwości utleniające azotan ołowiu jest używany w produkcji zapałek, materiałów wybuchowych oraz w przemyśle barwników.
