Asasyni
Z Wikipedii
Asasyni (nizaryci, Hashishinowie) (z arab. al-hasziszijjin - 'zjadacze haszyszu', inny źródłosłów: assa - 'strażnik twierdzy') - skrajny odłam muzułmańskich ismailitów, sekta szyicka.
Asasyni wywodzili się ze środowisk krytykujących tempo i kierunek przemian, niezgodnych ich zdaniem z nauką koranu. Około 1090 roku jako główną kwaterę obrali perską cytadelę Alamut, a po zerwaniu z szyickimi Fatymidami w Kairze osiedlili się w górach Libanu. Na ich czele stanął Hasan ibn Sabbah, zwany przez Franków "Starcem z Gór".
Zyskali sobie ponurą sławę zabójców, wykonujących swoją misję nawet za cenę własnego życia. "Gdy w XII wieku rozpuszczono plotki o przybyciu pary asasynów do Francji w całym kraju wybuchła panika." Stosowali terror wobec swoich przeciwników religijnych i politycznych, walczyli z krzyżowcami; wyniszczeni w XIII w. Przez wielu historyków określani mianem protoplastów współczesnych terrorystów.
Zobacz też: