Arthur Wellesley, 1. książę Wellington

Z Wikipedii

Arthur Wellesley, książę Wellington (ur. 30 kwietnia lub 1 maja 1769 w Dublinie, zm. 14 września 1852 w Walmer Castle koło Dover) – brytyjski wódz i mąż stanu, znany głównie jako książę Wellington.

Pochodził ze zubożałej anglo-irlandzkiej rodziny szlacheckiej, która zmieniła nazwisko z Wesley na Wellesley. Był trzecim synem Garreta Wesleya, który nosił tytuł pierwszego hrabiego Mornington. W latach 1781-1785 młody Wellesley pobierał nauki w Eton, a później, z powodu słabych wyników w Eton, w sławnej wojskowej akademii francuskiej w Angers.

Największą sławę zdobył w okresie wojen napoleońskich, przede wszystkim jako zwycięzca pod Waterloo (1815). Wcześniej z powodzeniem walczył z wojskami francuskimi w Hiszpanii i Portugalii oraz reprezentował Wielką Brytanię na kongresie wiedeńskim. Jeden z przywódców torysów, w latach 1828-1830 i przejściowo w 1834 pełnił funkcję premiera. Od 1847 był członkiem Royal Society.

 To jest tylko zalążek artykułu  biograficznego związanego z historią. Jeśli możesz, rozbuduj go.