Antonio Sant'Elia
Z Wikipedii
Antonio Sant'Elia (ur. 30 kwietnia 1888 w Como, zm. 10 października 1916 w Monfalcone) - włoski architekt związany z ruchem futurystycznym.
Sant'Elia uczęszczał do technikum budowlanego w Como, a następnie do Accademia di Brera w Mediolanie i Accademia di Belle Arti (Akademii Sztuk Pięknych) w Bolonii. W 1912 otworzył swoje biuro architektoniczne w Mediolanie. Związał się z futurystami. Pozostawał pod wpływem włoskich architektów secesyjnych Raimondo D’Aronco i Giuseppe Sommarugi, lecz również austriackich Ottona Wagnera i Adolfa Loosa.
Zainspirowany znaną sobie tylko z książek i czasopism architekturą wielkich miast amerykańskich, stworzył w latach 1912-1914 serię rysunków perspektywicznych pod tytułem La Città Nuova, rozwiązujących w modelowy sposób nowoczesną organizację zabudowy i komunikacji Mediolanu. Przedstawił na nich piętrzące się tarasowo wieżowce, napowietrzne koleje miejskie, jak również wielki port lotniczy zlokalizowany na dachu dworca kolejowego w centrum miasta. Rysunki te zostały w 1914 przedstawione na wystawie grupy architektonicznej Nuove Tendenze, szeroko kolportowane stały się inspiracją dla nowoczesnych architektów w latach 20., m.in. Le Corbusiera.
11 lipca 1914 ukazał się podpisany m.in. przez Sant'Elię manifest L’architettura futurista (architektura futurystyczna). Jedyne zrealizowane projekty Sant'Elii utrzymane są jednak raczej w duchu klasycyzującym.
Sant'Elia zginął na froncie I wojny światowej w 1916.
