Anna Dymna

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Anna Dymna, z domu Dziadyk (ur. 20 lipca 1951 w Legnicy) - polska aktorka teatralna i filmowa o korzeniach ormiańskich, od 1973 roku związana z krakowskim Starym Teatrem.

Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, a od 1990 także wykładowca tej uczelni. Odznaczona Orderem Uśmiechu. Członkini Rady Programowej radia RMF Classic.

Jeszcze w trakcie studiów została żoną Wiesława Dymnego. Po jego tragicznej śmierci (12 lutego 1978) ponownie wyszła za mąż za Zbigniewa Szotę (syn Michał, ur. ok. 1986), a potem za Krzysztofa Orzechowskiego.

Dymna często podkreśla wielki wpływ jaki wywarła na nią barwna osobowość jej pierwszego męża. Z okazji poświęconego mu programu telewizyjnego w 20. rocznicę śmierci poprosiła ulubiony zespół swojego syna, Big Cyc, o napisanie trzech piosenek do jego tekstów ("Mam to w nosie", "Łazik z Tormesu" i "Wszyscy święci"). Dzięki udostępnionej przez nią twórczości Wiesława Dymnego (po części wcześniej nie publikowanej) grupa nagrała album "Wszyscy święci", w całości oparty na jego tekstach.

Anna Dymna znana jest z działalności charytatywnej. W roku 2000 została odznaczona medalem Św. Brata Alberta za inicjowanie i wspieranie akcji charytatywnych na terenie Krakowa, szczególnie za pomoc na rzecz uchodźców z Kosowa i zaangażowanie w akcje wspomagające stowarzyszenia i organizacje osób niepełnosprawnych. Prowadzi w telewizji publicznej cykl comiesięcznych programów na temat integracji osób zdrowych i niepełnosprawnych "Anna Dymna Spotkajmy się". Efektem tego programu oraz nadsyłanych do niej pieniędzy jest założenie przez aktorkę fundacji "Mimo Wszystko".

Jest szczególnie blisko związana z ośrodkiem dla niepełnosprawnych umysłowo w Radwanowicach. Ten kontakt zapoczątkowało zaproszenie do przewodniczenia jury przeglądu twórczości teatralnej osób niepełnosprawnych, potem sama zaczęła tam utrzymywać Warsztaty Terapii Artystycznej. 5 marca 2001 wraz z Fundacją im. Brata Alberta w zorganizowała Festiwal Twórczości Teatralno-Muzycznej Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie "Albertiana", który odtąd odbywa się corocznie.

W 2002 zainicjowała odbywający się w niedzielne przedpołudnia Krakowski Salon Poezji w Teatrze im. Juliusza Słowackiego, który prowadzi wraz z Józefem Opalskim, Bronisławem Majem oraz dyrektorem teatru, mężem Krzysztofem Orzechowskim. Salon cieszy się dużą popularnością i ma oddziały w Czechowicach-Dziedzicach, Częstochowie, Gdańsku, Gliwicach, Opolu, Tarnowie i Tczewie. Krakowski Salon Poezji został uhonorowany nagrodą literacką Nike za najciekawszą działalność kulturalną w regionie w roku 2003.