Albert (książę Wielkiej Brytanii i Irlandii)

Z Wikipedii

Albert Saxe-Coburg-Gotha (ur. 26 sierpnia 1819 r. w Bawarii, Niemcy, zm. 14 grudnia 1861 r. w Wielkiej Brytanii) – książę, mąż królowej brytyjskiej, Wiktorii.

[edytuj] Małżeństwo i rodzina

Albert poznał Wiktorię (wówczas księżniczkę) w roku 1835. Nie wzbudził on jej zainteresowania ze względu na swój wygląd - był kluskowatym, niezgrabnym wręcz sennym szesnastolatkiem. Dopiero cztery lata później ponownie pojawił się przed obliczem Wiktorii, tym razem jako opalony mężczyzna o szerokich ramionach.

10 lutego 1940 r. ożenił się z królową Wiktorią (1819-1901). Małżeństwo, mimo że ukartowane, było szczęśliwe - Albert kochał Wiktorię, ona zaś nie wiedziała poza nim świata. Para doczekała się dziewięciorga dzieci:

• Wiktoria (1840-1901) cesarzowa Niemiec przez 99 dni;
• Edward VII (1841-1910) król Wielkiej Brytanii w latach 1901-1910;
• Alicja (1843-1878) wielka księżna Hesji, matka carycy Aleksandry;
• Alfred (1844-1900), książę Edynburga;
• Helena (1846-1923)
• Luisa (1848-1939)
• Artur (1850-1942), książę Connaught i Strathearn;
• Leopold (1853-1883), książę Albany;
• Beatrycze (1857-1944)

Albert był surowym i wymagającym ojcem, dlatego też nieodpowiedni styl życia (liczne romanse i alkoholizm) jego najstarszego syna "Bertie" przyprawiały go o ostre bóle głowy, a w efekcie - podupadłość na zdrowiu i mała odporność.

[edytuj] Polityka

Alberta początkowo traktowano z dystansem i nieufnością, ze względu na jego pochodzenie (był Niemcem). Dopiero jego liczne zaangażowanie w politykę podczas nieobecności królowej przysporzyło mu popularności. Wytrwale zajmował się trudnymi sprawami państwowymi. Był przeciwny agresywnej polityce zagranicznej Wielkiej Brytanii, dlatego też starał się załagodzić stosunki szczególnie z Niemcami (na własnej skórze odczuł niechęć brytyjczyków do Germanów). Już kilka później nikt nie wyobrażał sobie panowania Wiktorii bez Alberta. Najznamienitsi politycy i profesorowie zasięgali u niego rady.

"Era wiktoriańska" - nazwana tak od imienia monarchini jest prawdopodobnie zasługą księcia-małżonka. Czas ten odznacza się zasadniczością i tworzeniem moralnej rodziny. Taki sposób myślenia zyskał popularność nie tylko w Anglii, ale i Włoszech i Skandynawii, a odzwierciedlał on sposób myślenia samego Alberta.

[edytuj] Choroba i śmierć

Ostatnie lata życia Alberta to ciąg wiecznych zmartwień i trosk. W końcu zaraził się syfilisem od jednego z podwładnych i zmarł 14 grudnia 1861 r. Jego żona Wiktoria pozostała w żałobie po mężu przez 40 lat aż do śmierci. Rządziła Wielką Brytanią tak jak chciał tego jej zmarły mąż.

Ciało Alberta umarło, ale jego dusza nadal żyje!