Agriofit
Z Wikipedii
Agriofit – gatunek roślin obcego pochodzenia z grupy kenofitów (czyli gatunków zadomowionych u nas w ostatnich czasach), który zdołał trwale zadomowić się w naturalnych i półnaturalnych siedliskach. Jest to pojęcie używane przy geograficzno-historycznej analizie flory.
Agriofitami mogą być gatunki zawleczone przypadkowo, jak moczarka kanadyjska lub świadomie wprowadzone do środowiska naturalnego (introdukowane), jak różanecznik alpejski. Niemal zawsze są to gatunki pochodzące z podobnych stref klimatycznych. W Polsce w grupie tej dominują gatunki pochodzące z Ameryki Północnej. Część agriofitów to rośliny całkowicie zadomowione w siedliskach naturalnych, niektóre gatunki osiedlają się w siedliskach na wpół naturalnych.
[edytuj] Przykłady
Do agriofitów należą m.in. gatunki:
- aster lancetowaty (Aster lanceolatus)
- aster wierzbolistny (Aster salignus)
- barszcz Mantegazziego (Heracleum mantegazzianum)
- barszcz Sosnowskiego (Heracleum sosnovskyi)
- czeremcha amerykańska (Padus serotina)
- dąb czerwony (Quercus rubra)
- erechtites jastrzębcowaty (Erechtites hieracifolia)
- klon jesionolistny (Acer negundo)
- kolczurka klapowana (Echinocystis lobata)
- kroplik żółty (Mimulus guttatus)
- miecznica wąskolistna (Sisyrynchium angustifolium, S. bermudiana)
- moczarka kanadyjska (Elodea canadensis)
- nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis)
- nawłoć późna (Solidago serotina)
- nawłoć wąskolistna (Solidago graminifolia)
- niecierpek drobnokwiatowy (Impatiens parviflora)
- niecierpek gruczołowaty (Impatiens glandulifera)
- przymiotno białe (Erigeron annuus)
- przymiotno kanadyjskie (Erigeron ramosus)
- rdestowiec ostrokończysty (Reynoutria sachalinensis)
- robinia akacjowa (Robinia pseudoacacia)
- rudbekia naga (Rudbeckia lacinata)
- sit chudy (Juncus tenuis)
- tatarak zwyczajny (Acorus calamus)
- tawuła kutnerowata (Spiraea tomentosa)
- uczep amerykański (Bidens frondosa)
- uczep zwodniczy (Bidens connata)
- wiesiołek dwuletni (Oenothera biennis)
[edytuj] Znaczenie
Agriofity, jako gatunki obce w naszej florze, stanowią pewien problem. Niektóre z nich bowiem, zwane gatunkami inwazyjnymi, tak dobrze dostosowały się do naszych warunków, że wypierają gatunki rodzime z ich naturalnych siedlisk i mogą nawet doprowadzić do ich wymarcia. Ma to szczególnie duże znaczenie na obszarach chronionych (parki narodowe, rezerwaty i inne). Niektóre stanowią zagrożenie dla zdrowia człowieka lub są uciążliwe z różnych innych powodów. Podejmowane są w związku z tym różne działania, np.:
- zakaz wprowadzania gatunków obcych (w ustawie o ochronie przyrody),
- monitoring wybranych gatunkow neofitów,
- usuwanie niektórych obcych gatunków ze środowiska – dotyczy to gatunków szkodliwych dla zdrowia człowieka (np. barszcz Sosnowskiego) lub uciążliwych z innych powodów,
- usuwanie na obszarach chronionych najbardziej ekspansywnych neofitów, np. rdestowców, niecierpków.