Życie jest piękne (film 1997)
Z Wikipedii
Życie jest piękne | |
Oryginalny tytuł | La vita e bella |
Kraj | Włochy |
Data premiery | 1999-03-12 Polska, 1997-12-20 Świat |
Czas trwania | 116 min. |
Reżyseria | Roberto Benigni |
Scenariusz | Vincenzo Cerami, Roberto Benigni |
Główne role | Roberto Benigni, Giorgio Cantarini, Giustino Durano,Sergio Bini Bustric |
Muzyka | Nicola Piovani |
Zdjęcia | Tonino Delli Colli |
Scenografia | Luigi Urbani, Danilo Donati |
Kostiumy | Danilo Donati |
Montaż | Simona Paggi |
Produkcja | Gianluigi Braschi, John M. Davis (I), Elda Ferri |
Budżet | 57,6 mln. $ |
Od lat | 15 |
Życie jest piękne (oryginalnie wł. La vita è bella, ang. Life is beautiful) - nagrodzony trzema Oscarami (za najlepszą rolę męską, najlepszy film zagraniczny i muzykę) film Roberta Benigniego z 1997 r. Roberto Benigni nie tylko wyreżyserował ten film, ale także zagrał w nim główną rolę i miał swój udział w opracowaniu scenariusza do niego. Poza statuetkami Oscarów film zdobył także Wielką Nagrodę Jury w Cannes, Felixa za najlepszy film i najlepszą rolę męską oraz Nagrodę Publiczności na Warszawskim Festiwalu Filmowym (wszystkie w 1998 r.)
Spis treści |
[edytuj] Opis filmu
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Film opowiada historię obdarzonego bujną wyobraźnią i poczuciem humoru Guido Orefice zakochującego się w pięknej Dorze. Realizuje szalone pomysły, aby tylko zwrócić jej uwagę. Czyni to skutecznie i niedługo ją poślubia. Krótko cieszą się wspólnym życiem i swoim synkiem Giosué. Gdy przychodzi wojna, z uwagi na pochodzenie żydowskie, cała rodzinna zostaje zesłana do obozu koncentracyjnego. Ukrywając swojego synka w baraku, w obawie przed odebraniem mu jego, a jednocześnie chcąc mu oszczędzić traumatycznych przeżyć, Guido rozpoczyna z nim szczególną grę, wmawiając synkowi, iż ich nowa rzeczywistość jest fikcyjna, a oni sami uczestniczą w zawodach, w których można wygrać wielką nagrodę po zdobyciu tysiąca punktów. W tym świecie niezwykłej gry strażnicy obozu muszą być okrutni, ponieważ im także zależy na uzyskaniu nagrody, więc chcą zniechęcić konkurentów do rywalizacji. Pod koniec filmu Giosué „zdobywa” nagrodę (czołg), choć traci ojca.
Dzieło Roberta Beniniego nie przynależy do jednej kategorii filmowej, łączy w sobie cechy tak odległych od siebie gatunków jak komedia, dramat, film wojenny i film romantyczny. Niektórzy krytykowali Roberto Benigniego za zbyt lekkie potraktowanie tragedii obozów koncentracyjnych i Holocaustu. Wytykano mu także pewne nieścisłości historyczne filmu. Obóz Auschwitz został wyzwolony przez wojska radzieckie, nie amerykańskie. Offenbach był pochodzenia żydowskiego, nie grano by więc jego muzyki w kwaterze wojsk hitlerowskich. Nie byłoby tak łatwego dostępu do obozowego radiowęzła. Fikcją byłaby również parodia tłumaczenia przemowy strażnika obozowego.
Wbrew panującemu czasem przekonaniu, żadna ze scen filmu nie była krecona na terenie Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau, którego dyrekcja z reguły nie zgadza się na udostępnianie przestrzeni poobozowych dla tego typu przedsięwzięć.
[edytuj] Twórcy filmu
- Reżyseria: Roberto Benigni
- Scenariusz: Vicenzo Cerami, Roberto Benigni
- Muzyka: Nicolo Piovani
- Zdjęcia: Tonnino Delli Colli
[edytuj] Obsada
- Roberto Benigni - Guido Orefice
- Nocoletta Braschi - Dora
- Giorgio Cantarini - Giosué Orefice
- Giustino Durano - Eliseo Orefice
- Sergio Bini Bustric - Ferruccio Papini
- Horst Bucholz - Doktor Lessing